(Sur)materializm

[MarekSz]

Na miłości
świat się nie kończy
lecz w nicości...




Niczym pies gończy -
zbój, banita
z kraju wygnany
w szpony chwyta
swój los nieznany
ktoś, dla kogo
nie masz ratunku
ni u Boga
ni w mocy trunku...

I mnie także
chwytać przychodzi
dni. Jednakże
czy to się godzi
aby człowiek
co siebie ceni
choć cokolwiek,
w krainie cieni
za żywota
gnił? To nie może
być!
Więc złota
żyłę... daj Boże!

[nie]

Słabo, panie Marku AureliuSzu.

[alchemik]

czy żyła złota pomoże boże?
kiedym jak pies zaszczuty
na nic zaszczyty
kiedy na dworze
palce wystają z butów
trunki w kolorze
jagody z marzeń
horyzont już mi mażą
wskażesz mi stwórco
jak gdzie mam polec
i jaki kamień położą

Całkiem interesujący wiersz rymowany, Marku.
Ten mój popis pod to tylko wskazówka jak można używać słów bliskobrzmiących.
Oraz tego, że rymy można umieszczać we wnętrzu wiersza.

Może to dla zaawansowanych, ale mam wrażenie, że to chwycisz.
Mam jednak wrażenie, że jesteś lepszym poetą, niż się dotychczas pokazujesz.

Jurek

[lczerwosz]

może wróci do nas pod innym szyldem

[nie]

To pewne. Aż do upadku cesarstwa.

[Leon Gutner]

Nawet gdybym z przymrużeniem oka czytał to i tak nie jest to dobry wiersz .
Zadanie poczytania o rymach najwyraźniej nie odrobione .
Krótkie wersy i wyrazy podobnie brzmiące to trudna sztuka .
Jak trudna widać powyżej .

Brawo jednak za chęć i odwagę .
Należy dalej próbować .

Z uszanowaniem L.G.