Ziarna piasku

[barteczekm]

Ziarna piasku zniewoliły raj.
Wpływając na horyzont
dopieszczają spokój.

Zamknięci w pestce
upadamy w sen
zachłannie tantryczni.

Podnosimy z wody konary drzew
– listy bez butelki
z głowami siwymi od deszczu.

Szkłem wyrzuconym przez morze nacinamy wargi
o brzasku sól pozabliźnia rany.

Cienie wciskane w zakrwawioną ścianę
zasłaniają oczy jak wstydliwe dziecko.
Wyrywane włosy, wiotkie dłonie,
kalejdoskop z dwóch elementów
– niebo i piekło.

Ziarna piasku większe od wiśni.
Siwi jak cienie, wstydliwi jak włosy
wchodzimy w kalejdoskop.

Przewlekły, majowy chaos.

[panek]

Przemówił do mnie Twój wiersz. Bardzo dobry. Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Faktycznie chaos, ale uporządkowany, właściwie my też jesteśmy ziarnkiem piasku, nawet w kontekście niebo - piekło. Od technicznej to może zlikwidowałbym powtórzenie siwi. Ziarna piasku tworzą ładną klamrę.

Pozdrawiam.

[eka]

Dobry wiersz. O maksymalizacji doznań w przewlekłym, majowym chaosie.
Ładnie płynie. Do spokoju.
Pozdrawiam.

[she]

Bartku, zmieniłeś się w swoim pisaniu.
I muszę powiedzieć, że teraz zdecydowanie bardziej trafiasz w to co lubię i czego oczekuję od poezji.
Ten wiersz, pełen jest nasyconych obrazów, wręcz mam wrażenie ich jaskrawości i balansowania na granicy rzeczywistości i snu.
Uruchamia wyobraźnię i wymaga od niej wysiłku.
Do wielokrotnego wracania

[barteczekm]

Bartku, zmieniłeś się w swoim pisaniu.
I muszę powiedzieć, że teraz zdecydowanie bardziej trafiasz w to co lubię i czego oczekuję od poezji.
Ten wiersz, pełen jest nasyconych obrazów, wręcz mam wrażenie ich jaskrawości i balansowania na granicy rzeczywistości i snu.
Uruchamia wyobraźnię i wymaga od niej wysiłku.
Do wielokrotnego wracania

Dziękuję Izabelo. Fakt sporo się w tym pisaniu zmieniło. Cieszę się, że się spodobało.

[Alga]

To jest niesamowite, znajduję tropy w każdej strofoidzie.
Hmmm, muszę przetrawić.

Pozdrawiam

[lczerwosz]

kalejdoskop z dwóch elementów
– niebo i piekło.

wchodzimy w kalejdoskop.

dwa razy kalejdoskop
i słowa z dwóch elementów zupełnie zbędne, skoro potem enumeratywnie.
W pierwszej części za głośno wybrzmiewa my.
Po słowie rany bym postawił II. I na początku I., bo to dwie oddzielne części.

[barteczekm]

Dziękuję za opinię.

Alga niezwykle jest mi miło, że tak Ciebie urzekł.

Lczerwosz "kalejdoskop" jest nieklasycznym i nie wprost zapętleniem. Jeśli chodzi o "dwa elementy". Problemem (a może i dobrze) często w poezji jest to, że nie ma do tego wyjaśnień związanych z sytuacją której dotyczy, czy do jakich okoliczności się odnosi. Zapewniam Ciebie, że te "dwa elementy" są tu zdecydowanie niezbędne i może po tym wyjaśnieniu inaczej na przekaz wiersza spojrzysz.

Pozdrawiam

[Alga]

Nie wiem, czy urzekło, raczej zaskoczyło, zaniepokoiło, zmusiło do innej niż zwykle refleksji nad tekstem Twoim i nie tylko.
Ew. powody na priv. Możesz być zaskoczony.