***

[stary krab]

umiałam chodzić wpław
boso po rosie
sporo się nachodziłam
tu
i tam nawiedzonych
nie nachodziłam grubymi
nićmi intryg nie szyłam
a i tak uszyli mi buty
za chodzenie
po Rossie


Nowsza wersja:


*** [boso po rosie]

umiałam chodzić wpław
boso po rosie
sporo się nachodziłam
tu
i tam
nawiedzonych starałam się unikać
nie szyć intryg grubymi nićmi
a i tak uszyli mi buty
za chodzenie
po Rossie


Luty 2003 roku.

[Miladora]

Pobawiłeś się słowami i znaczeniami, Krabuniu.
Całkiem zgrabnie wyszło.

Z małą uwagą jednak:
- nachodziłam/szyłam - niepotrzebny ten rym,a w każdym razie można go złagodzić.
Oraz - nachodziłam/nie nachodziłam - powt.
Może:
sporo się nachodziłam
tu
i tam nawiedzonych
nie nachodząc nie szyłam
grubymi nićmi intryg
a i tak uszyli mi buty

Coś w tym rodzaju, żeby nie za monotonnie brzmiało?

Dobrego

[Gloinnen]

grubymi
nićmi intryg nie szyłam

"grubymi nićmi nie szyjąc
intryg" ---> bez inwersji oraz faktycznie, niefortunnego, brzydkiego rymu.

Powtórzenia w tym tekście moim zdaniem są zamierzonym środkiem poetyckim (wykorzystanie różnych znaczeń i frazeologii) - więc chyba powinny zostać.

Wiersz ciekawy.

Pozdrawiam,


Glo.

[Miladora]

Oczywiście, że powtórzenia są zamierzone, ale nie muszą być w tej samej formie gramatycznej - o to mi chodziło.

[czochrata]

sympatyczna zabawa językiem z przestrogą....

[Alek Osiński]

tak, człowiek nawet nigdy nie wie, kto na niego patrzy

[stary krab]

Troszkę zmieniłem.
Serdecznie dziękuję za wczytanie się w owe polityczne aluzje i za wszelkie uwagi do wierszona.
Nawiasem - kiedyś dostał on dostrzeżony w pewnym konkursie, a w nagrodę otrzymałem tomik wierszy Andrzeja Tchórzewskiego "Kronika żywego dnia".

[Marcin Sztelak]

Druga wersja jak dla mnie lepsza, bardzo dobra gra znaczeń.
Pozdrawiam.

[Miladora]

Troszkę zmieniłem.

Ano... a przy okazji także płeć, Krabuniu.

- umiałam/starałem się

[Sokratex]

Druga wersja jeszcze lepsza. Choć płeć bym zostawił, taka bardziej... zjawna.
Buty jako to, co sprowadza na ziemię (choćby twardsza od kamieni nagrobnych polityka).
No i nie zgodzę się tym razem z Czochratą, że wiersz to tylko "miła zabawa językiem z przestrogą".
Użyte w nim rekwizyty, jak i owa zjawność o której wspomniałem kojarzą się ze starym cmentarzem w Wilnie.

Pozdrawiam.