Przekręcić Śrubę

[alchemik]

Dziękuję za ocenę mojej twórczości, której po prostu nie znasz, albo nie rozumiesz.
Ale, barteczku, nie znasz się również na psychologii.
Ja nie akceptuję siebie jako poety. Wręcz przeciwnie. W związku z tym nie trzymam się schematów, o których wspominasz. Skąd je wykombinowałeś? Musisz długo spoglądać w sufit w tym sanatorium.
Cenię innych poetów, o ile nimi są. Sam mam spore wątpliwości co do swojej twórczości.
A więc nie próbuj mi wmawiać oblicza mityczno komicznego poety z lustra. A już tym bardziej mistycyzmu, który mi wmawiałeś przy innej okazji.
Niemniej, w kwestii gniototwórstwa stawiam ciebie przede mną.

[ELKA]

Zdenerwowałam się czytając komentarze Barteczka, gryzie nawet z sanatorium... Wybacz Jerzyk, ale nie mogę przemilczeć. Ten ''poeta'' od kiedy tu przyszedł wprowadza stan wojenny. Jeszcze trochę, a będziemy stać przed nim na baczność.

Pisanie wierszy to przyjemność, zabawa, oderwanie się od codzienności. Nie musimy się tutaj kochać, ale szacunek każdemu się należy. Dlaczego Barteczek uwziął się na Jerzego, kiedy resztę chwali jak leci?

[karolek]

Marna ta prowokacja, taka jakaś reaktywna.
Staje się prowokacją dopiero po komentarzu niepożądanym.

Elu nadal będziesz mnie chciała? Mam nadzieję.

[Alga]

Raczej nie. Jakbyś chciał udowodnić, że pisząc cokolwiek zrobisz to poetycko i świetnie. Na pograniczu, gorzkiej autoironii, z pępowiną nadał nieodciętą od siebie - peela poety.

Jakbyś chciał odciąć się kpiarsko od ostatnich tekstów swoich i do nich komentarzy.
Wybacz.
Jurek, Ty możesz dać dużo więcej. Począwszy od tematu.

Pozdrawiam

[alchemik]

Algo, dziękuję.

Ale sęk w tym, że ja się od niczego nie odcinam.
Jestem czasem poważny, czasem kpię.
Również z siebie.
To się nazywa autoironia.
Na pewno nie można mi zarzucić schematyzmu,
bo moje utwory są cholernie różnorodne zarówno w formie jak i w tematach.

Hmm, Karolek, Ty się nie dałeś sprowokować.

A, że mogę pisać lepsze wiersze?
To dopiero odkrycie.
Mogę i bedę pisał.
Ale gorsze też.

[ELKA]

Nie wydaje mi się, że Jerzy musi cokolwiek udowadniać. Jest poetą, czuje poezję i wszyscy to wiedzą. Może też bawić się słowem, eksperymentować i najzwyczajniej na świecie wygłupiać, nawet jeśli nie wszystkim to się podoba.


Pozdrawiam.elka.

[alchemik]

Dziękuję, Elu.

Rany! Mam anioła opiekuna.

[pastel]

Cóż, pisać każdy może... raz lepiej, raz gorzej.
Tekst dosyć mizernie wypadł w każdej kategorii, bez względu na poczucie dystansu Autora, do samego siebie.
Sopocki deptak warto odmienić przez przypadki.
W celowniku będzie jednak... deptaka.
Miejscownik - deptaku - nie ma tutaj uzasadnienia, zważywszy na kontekst opowieści.
Gra w zielone powinna zobowiązywać. To co ma powiedzieć czarna czcionka? Nawet zaczerwienić się nie może ze wstydu

[alchemik]

Pastel, dzięki za wskazanie błędu w odmianie.
A tak, w ogóle, to dopełniacz, a nie celownik.
Nie usprawiedliwia mnie fakt, że większość Sopocian, wyraża się w niepoprawnej formie z deptaku. Taki folklor, który chciałem zachować.
Interesujące jest, że już Monciaka, Sopocianie odmieniają poprawnie.

Jednak zmienię.

[pastel]

No tak... myślałem o dopełniaczu, a napisałem - celownik. Słuszna uwaga.