Fizyka ciał oświeconych

[Alek Osiński]

kiedy zbieram ci włosy z płaszcza
i rozpinam guziki
łatwo jest odkryć
błędy teorii

przeczuciem jednak pozostanie
czy Bóg minął się z prawdą
tak lekkomyślnie obstawiając
naszą grę w kości

[alchemik]

Prosty, bezpretensjonalny, bez udziwnień ( nie to co u mnie).
Nazwałbym go lirykiem refleksyjnym.

Moim zdaniem, to wiersz o dojrzałej miłości.
Miłości, która nie obywa się bez starć,
różnych zdań, konfliktów i godzenia się. To jednak życie i to życie wspólne. Pozorna gra, nie toczy się o zwycięstwo jednej ze stron,
tylko o wzbogacenie obu.
Taka fizyka ciał oświeconych.

Pozdrawiam
Jurek

[Henryk VIII]

To może być równie dobrze wiersz o starości - np. o matce albo niedołężnym ojcu, albo kimś bliskim, albo o chorym dziecku. Wiersze , które mają skąpą konstrukcję, posiadają niesamowitą głębię! - końcówka i nawiązanie do Boga sugeruje bardziej skomplikowane rozstrzygnięcia - dla mnie super tekst. Gratulacje!!!
h8

[biegnąca po fali]

To prawda, im krótsza i prostsza forma zapisu, tym większe pole dla wyobraźni
potencjalnego czytelnika.

Przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam

[em_]

Druga część najlepsza, ale chyba nie miałaby racji bytu bez pierwszej..
Tym razem króciutko u Ciebie, ale ciekawie, jak zawsze.
Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Piękny wiersz, o tej prawdziwej miłości, która nie potrzebuje zbyt wielu słów (a w wierszu nie ma ani jednego zbędnego) i kocha w najprostszych gestach.

Pozdrawiam.

[eka]

kiedy zbieram ci włosy z płaszcza
i rozpinam guziki
łatwo jest odkryć
błędy teorii

przeczuciem jednak pozostanie
czy Bóg minął się z prawdą
tak lekkomyślnie obstawiając
naszą grę w kości

Świetny wiersz.
Błędy ludzkiej teorii nieważne, ale...
No właśnie.
Wiesz, dawno tak nie dumałam nad "mocą" niesamodzielnych słówek.
Wystarczyłoby zastąpić czy ---> że...

[Alek Osiński]

Faktycznie Ewo, do tej konstrukcji lepiej chyba
by pasowało - że, czy - bardziej by korelowało
z "pytaniem". Dzięki.

Dzięki Wszystkim za komentarze

[marta zoja]

Alku grałam dawno kiedyś w kości ale Twój wiersz nastroił mnie na Grę w klasy Cortazara Posyłam uśmiech pomimo wielu przemyśleń związanych z wierszem Pograłoby się jeszcze... Pozdrawiam MZ