język nienawiści

[ELKA]

dochodzę pod czerwoną kreskę
przyswajając obrazy
czarne jak dusze emigrantów

jednak nie pluję i nie warczę
chociaż rozumiem przekaz
zawarty w ślinie

nie każcie mi tylko współczuć
bo mogłabym zacząć szczekać

[tabakiera]

Bardzo, ale to bardzo przemawia do mnie ten wiersz.
Nas opluwają, my mamy współczuć.
Jeśli zaszczekamy, zaczną się odszczekiwać i wmawiać nam brak uczuć i egoizm.

Oczywiście, trudno uogólniać, bo za zjawiskiem masowym idą jednostki, a te są różne.

Pozdrawiam.

[ELKA]

Cieszę się Dorotko, że przemawia do Ciebie ten wiersz. Dziękuję za przeczytanie i za komentarz.

Pozdrawiam.elka.

[alchemik]

I mnie ujął ten przekaz.
Zgrabnie napisany oddaje istotę problemu.
Osłania ambiwalentne uczucia w nas tkwiące.
Nie będę się rozwodził nad interpretacja, bo jest jasna i zrozumiała,
a poza tym każdy z nas nosi w sobie indywidualne odczucia.

Mam tylko jedna uwagę.
To powtarzające się szczekanie.
Zrezygnowałbym z tego w ostatnim wersie.
Mam nawet propozycję.

nie każcie mi więc współczuć
bo mogłabym zawarczeć


Pozdrawiam
Jurek

[ELKA]

Dzięki Jerzyk, za pomoc. Miałam w głowie te powtórzenia, ale nie wiedziałam czym zastąpić, żeby była właściwa forma przekazu. Twoja sugestia rozjaśniła ciemności...

Pozdrawiam.elka.

[alchemik]

Sorry, Ela, moja sugestia była błedna, bo tym razem powtarza sie warczenie.
Nie zauważyłem.

Może więc tak



I mnie ujął ten przekaz.
Zgrabnie napisany oddaje istotę problemu.
Osłania ambiwalentne uczucia w nas tkwiące.
Nie będę się rozwodził nad interpretacja, bo jest jasna i zrozumiała, a poza tym każdy z nas nosi w sobie indywidualne odczucia.

Mam tylko jedna uwagę.
To powtarzające się szczekanie.
Zrezygnowałbym z tego w ostatnim wersie.
Mam nawet propozycję.

nie każcie mi więc współczuć
bo mogłabym szczerzyć kły



W ten sposób mamy szczekanie, warczenie i szczerzenie kłów.
Cały komplet agresywnych psich zachowań pasujący do języka nienawiści.

[Niedzisiejszy]

Widzę Pani też się wzięła za tę trudną tematykę, nie dziwie się.
Ci imigranci to nawet nie są imigranci w większości, gdy Polacy byli po amnestii Stalina z ZSRR deportowani do Iranu itp. to byli wdzięczni za każdą kromkę chleba, od razu chcieli mężczyźni do Armii Gen. Andersa wstępować, walczyć za kraj, a tam większość to faceci, w wielu 18-25, którzy umieją tylko głośno wrzeszczeć, że allah akbar, że ryżu to oni nawet psom nie dają, że jak ich wielki prorok schizofremik miał 9 letnią żonę to i oni mogąitp. Ile razy widziałem jak grozili dziennikarzom, że im obetną głowy.
Owszem, pewnie są w tym tłumie osoby, które potrzebują pomocy, dla tych niema problemu, bo Ci okażą wdzięczność, przyjmą tę kromkę chleba i czysty namiot z ciepłymi śpiworami ze łzami wdzięczności, ale to kropla w morzu tłumu, który przypomina hunów ruszających na Rzym.

A wracając do wiersza ma bardzo duży wydźwięk emocjonalny, bardzo ciekawa ta metafora ze śliną i szczekaniem, które trzeba powstrzymać przez wszechobecną oślepiającą tolerancję, choć u wielu osób już nerwy przekraczają czerwoną kreskę, mam nadzieję, że oprzytomnieje europa, bo inaczej czeka nas kolejna wojna, i możliwe, że nowymi zdobywcami Berlina i innych miast będzie ISIS, oby nie.

A Pani gratuluję świetnego wiersza, który w sposób stanowczy, ale ostrożny wyraził emocję, które drzemią w wielu z Nas.

Pozdrawiam

[alchemik]

Ela, sorry, popełniłem błąd.
Nie zauważyłem, że warczenie tęż zaczęłoby się powtarzać.

Moze więc tak

nie każcie mi więc współczuć
bo mogłabym szczerzyć kły


W ten sposób mamy szczekanie, warczenie i szczerzenie kłów.
Cały komplet agresywnych psich zachowań pasujący do języka nienawiści.

[tabakiera]

Jurek, przeczytałeś uważnie?
Nie ma powtórzonego szczekania.

Szczerzenie kłów to śmiech.
Czasem pytamy: "I czemu tak kły szczerzysz?"

[ELKA]

Mateuszu, dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.elka.