Retusz

[Gajka]

w szkole sączyłam atrament klasa
falowała od śmiechu gdy ustami
kradłam grafity wierzyłam że kiedyś
przestanę być blondynką

nocami przyjaźniłam się z bohaterami
nikt mnie nie prześladował czasem
padała komenda spać i gaś światło
wtedy wędrowałam z Orionem

cienie rzucały gwiazdy na twarz
polubiłam błyski we wszechświecie
nigdy nie dotknę Kraba



02.2016

[AS...]

Gajeczko, wiesz co?
trzeba Cię jakoś posklejać...

intryguje mnie dlaczego Oriona zapisałaś z wielkiej
a kraba z małej litery?

[Gajka]

Gajeczko, wiesz co?
trzeba Cię jakoś posklejać...

intryguje mnie dlaczego Oriona zapisałaś z wielkiej
a kraba z małej litery?

Tak jakoś Mgławica Kraba wydawała mi się nieosiągalna.

[AS...]

ale właśnie wielka litera w słowie Krab sugeruje, że chodzi o mgławicę a nie o skorupiaka...

co do wiersza:
jestem zdecydowanym zwolennikiem poglądu, że chaos jest najwyższą formą uporządkowania;
okazuje się jednak, że nasze mózgi z uwagi na ograniczoną pojemność pamięci
muszą segregować dane, które do nas dopływają; ilość informacji bombardujących szare komórki
każdego dnia, mierzona jest w grubych terabajtach; selekcja jest więc konieczna;
pisząc wiersze w sposób chaotyczny ryzykujemy, że mózgi naszych czytelników
uznają je za spam... a chyba nie o to nam chodzi;
jak myślisz?

[Gajka]

ale właśnie wielka litera w słowie Krab sugeruje, że chodzi o mgławicę a nie o skorupiaka...

co do wiersza:
jestem zdecydowanym zwolennikiem poglądu, że chaos jest najwyższą formą uporządkowania;
okazuje się jednak, że nasze mózgi z uwagi na ograniczoną pojemność pamięci
muszą segregować dane, które do nas dopływają; ilość informacji bombardujących szare komórki
każdego dnia, mierzona jest w grubych terabajtach; selekcja jest więc konieczna;
pisząc wiersze w sposób chaotyczny ryzykujemy, że mózgi naszych czytelników
uznają je za spam... a chyba nie o to nam chodzi;
jak myślisz?

Oczywiście Asie masz rację - myślenie ma przyszłość.
Bardzo dziękuję za podpowiedź

[AS...]

skorzystaj z niej w następnym wierszu

[Marcin Sztelak]

I chyba najgorzej uwierzyć, że nigdy, bo tak naprawdę kto wie, jak mówią - pożyjemy, zobaczymy.
Dobry, retrospektywny wiersz z nutką nostalgii.

Pozdrawiam.

[eka]

Na granicy sympatycznej ironii opis zachłannej, dziecięco-młodzieńczej fascynacji światem, literaturą, wiedzą.
Budowanie systemu etyczno-estetycznego.
Reguły.
Bez uporządkowania może istnieć tylko Absolut. My jesteśmy implikacją praw fizyki.
A wiersze?

Równie skomplikowana materia.
Przyimek na na końcu wersu tutaj nie czyni dobrej przerzutni.

Pozdrawiam.

[Gajka]

skorzystaj z niej w następnym wierszu

Postaram się
Asie- dziękuję.

Dodano -- 23 maja 2016, 18:17 --

I chyba najgorzej uwierzyć, że nigdy, bo tak naprawdę kto wie, jak mówią - pożyjemy, zobaczymy.
Dobry, retrospektywny wiersz z nutką nostalgii.

Pozdrawiam.

Lubię czasem wracać do przeszłości.
Dziękuję

Dodano -- 23 maja 2016, 18:19 --

Na granicy sympatycznej ironii opis zachłannej, dziecięco-młodzieńczej fascynacji światem, literaturą, wiedzą.
Budowanie systemu etyczno-estetycznego.
Reguły.
Bez uporządkowania może istnieć tylko Absolut. My jesteśmy implikacją praw fizyki.
A wiersze?

Równie skomplikowana materia.
Przyimek na na końcu wersu tutaj nie czyni dobrej przerzutni.

Pozdrawiam.

EKUŚ - poprawiłam i zdecydowanie masz rację
Dziękuję

[eka]

po dachach cienie rzucały gwiazdy na twarz polubiłam błyski we wszechświecie
nigdy nie dotknę Kraba

Ten długi wers ciekawie się zaznacza, ale na pewno tak ma być?

po dachach cienie rzucały gwiazdy na twarz
polubiłam błyski we wszechświecie
nigdy nie dotknę Kraba
?