łamanie parzystości

[pastel]

Ralph Waldo Emerson

"Choćbyśmy cały świat prze­mie­rzy­li w poszu­kiwa­niu Piękna, nie znaj­dziemy go nig­dzie, jeśli nie no­simy go w sobie."


Rozpadam się na kawałki.

Symetria parzystości,
osamotniona nieuniknionym dualizmem
- tworzy fałszywą próżnię
i rozmywa gęstość myślenia.

Teoria przerwy czasowej
nie wchodzi w grę.
Kompromis aseksualnych spotkań
też poszedł do kosza.

Powstanie miłości,
kiedy leżę na tobie,
jest czymś nieuniknionym,
tym bardziej, że ciemna energia
wypełnia nas po brzegi.

Wymierność przestrzeni
między udami, a twoim spojrzeniem,
tworzy nieuchronna teraźniejszość,
w której nawet krótka myśl
staje się przeszłością.

Mimo że jesteś i czekasz,
jak nieuchronny punkt przyszłości,
wiem kurwa, że już nie napiszę dla ciebie
takich wierszy jak kiedyś.

[AS...]

pomimo tego że "propaguję" geocentryczną teorię
nie zgadzam się z założeniami wiersza;
człowiek - to brzmi dumnie
ale to, co się w nas mieści, jest małe;
postawa egoistyczna polegająca na chapaniu wszystkiego,
co się da, czyni z człowieka skarbonkę na grosze
i prędzej czy później zamienia nas w chytrą świnkę;
postawa odwrotna sprawia, że to my - jako marny grosz
stajemy się częścią niezmierzonego bogactwa...

wiersz msz jest słaby;

pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Symetria parzystości,
osamotniona nieuniknionym dualizmem
- tworzy fałszywą próżnię
i rozmywa gęstość myślenia.

Teoria przerwy czasowej
nie wchodzi w grę.
- te słowa wydają mi się watą, niepotrzebną żonglerką, zasłoną dymną przed tym, co w wierszu ważne. Dla mnie zbędnę, co niekoniecznie oznacza, że są zbędne.

Ciekawa puenta, takie pogodzenie się z przyzwyczajeniem, nigdy nie jest tak jak na początku, urok odkrywania.

Pozdrawiam.