Coś bardzo trwałego

[Leon Gutner]

Gdy tylko już zegar nie czeka nie płacze
to pościel się budzi widokiem i ciszą
poniżej ust twoich jest dziwnie inaczej
jak w wierszach co same po wszystkim się piszą

Dłoń tańczy nieśmiało – dwie potem odważniej
i modli o usta brzeg skóry odkrytej
wybrałem się w drogę i pewnie zatańczę
z tym wszystkim co dawno już w tobie niebytem

Na stronie ostatniej co z księgi drżeń czytam
jest tak napisane - uleczy twe lęki
nauczy się ciebie i o nic nie spyta
to prawie tak samo jak wieczność i księżyc

Nie będzie ci dosyć - dość rzadko to czujesz
a jeśli tam nawet był ktoś już przede mną
nie umiał się ciebie nauczyć - ja umiem
i wolno ci zdradzę czym światło czym ciemność

Kasztanów twych piersi i studni co brzucha
otworzy podwoje - nie chowaj nie wzbraniaj
lecz poczuj jak schodzę wciąż niżej posłuchać
po skarb i historię co w łonie schowana

A oddech twój wtedy jak noc bez oddechu
a tęskniąc udami zapomnij że nie wiem
mam więcej przy sobie niż prawo do grzechu
coś bardziej trwałego ode mnie i ciebie

Jak zawsze powrócę do ust twoich słodko
to tak jakbym nagle zmartwychwstał po wiekach
nie musisz umykać nad ranem i moknąć
gdy tylko już zegar nie płacze – nie czeka

[e_14scie]

ukamieniuję, jak ktoś wytknie potknięcia (no może by się i znalazły maleńkie)
Lirycznie, że dech zapiera

[Leon Gutner]

Przy tak obszernej treści zapewne potknięć jest mnóstwo .
Podziękowanie Ev ze mrużysz oczko .

Z ukłonem L.G.

[Miladora]

Jestem pod wrażeniem, Leonku. Naprawdę.
I nawet na myśl mi przyszedł klimat Pieśni nad pieśniami.

A teraz niech mnie Listeczek kamienuje, ale taki wiersz powinien być perfect.

Gdy tylko już zegar nie czeka nie płacze
to pościel zbudzona widokiem i ciszą
poniżej ust twoich jest dziwnie inaczej - tu brakuje logicznego poprowadzenia myśli, Leonku. Bo w skrócie wychodzi na to, że pościel zbudzona (...) poniżej (...) jest dziwnie inaczej.
Gdybyś dał - zbudzona (...) jest dziwna inaczej - to byłaby spójność.
Można też tak:
Gdy tylko już zegar nie czeka nie płacze
to pościel się budzi widokiem i ciszą
poniżej ust twoich jest dziwnie inaczej

Tak patrzę na Twój opis - "Popełnić błąd to jeszcze nie tragedia. Tragedią jest upieranie się przy tym błędzie" i myślę, czy zechcesz poprawić tę frazę.
Przyznaję, że chętnie bym to zobaczyła, bo wiersz jest naprawdę piękny.

Buźka, Leonku.

PS. Drobnych powtórzeń się nie czepiam.

[Leon Gutner]

Możesz już Mila zobaczyć To zwykły błąd który faktycznie wymagał poprawki.
Drobnych powtórzeń się nie wypieram
A za twoje pozytywne wrażenia dziękuje Mila .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Możesz już Mila zobaczyć

Zobaczyłam. Uff...

[e_14scie]

[skaranie boskie]

Ewo, kamieniuj.
Ja muszę, bo - jak słusznie prawi Mila - wiersz jest zbyt dobry, żeby miał błędy.

Dam sobie już spokój z wytykaniem kilku wypełniaczy, ale muszę Ci, drogi Leonie wykazać niesłuszność nadużywania formy "rzeczownik, co ...". A masz ich w wierszu kilka. O kilka za dużo.

Gdyby nie zapewnienie Ewy, że

Lirycznie, że dech zapiera

dałbym Ci popalić!
Jednak zapiera...

[Leon Gutner]

Przyjąłbym Skaranie twoje popalenie ze skruchą . Cóż począć .
Dlatego dobrze że zapiera .
Na nieszczęsne " co " obiecuję uważać .

Z uszanowaniem L.G.