uśmiech

[Napoleon North]

zapisać mogę we dwoje
rozległe uczucia bezładu
małpowanie nut z radia
zupę z muchami w brzuchu


jednak serwować mogę tofu
z marnym ozorem losu
wygrzebywać z pochmurki
dni słoneczne za czasu

a by się nieco ogarnąć
zastrzyk przypadku połknąć
nie dotrwać do weekendu
z ampułką radości
przyjąć post wesołóści

nie nadaremno z wścieklicą
zatrworzyć nieuchwytnych
tak dla potomności
wyłożyć kawę na ławę
i
basta!

[eka]

Przykro mi, ale nie łapię całości przesłania.
Na pewno moja wina.

Podoba mi się nastrój przekornej radości, połykanie przypadku... i basta!

Pozdrawiam.