impresja wiosenna

[alchemik]

kiedy przyklękam na jedno kolano
robię się taki malutki
domy urastają do nieba
a słońce przechadza się po dachach

kiedy przyklękam czuję zapach wiosny
z parującej ziemi
kiedy przyklękam na jedno kolano
jest mi wesoło i mówię dżdżownicy
dzień dobry

kiedy przyklękam
aby poprawić sznurowadło

[eka]

odczytuję wyznanie/zdziwienie ukrytego w peelu dziecka.
Prostota.

[alchemik]

Najprościejsze. Właśnie o taką impresję mi chodziło. Bez specjalnych rekwizytów wiosennych.
Szczere, proste emocje dziecka w nas.

Bardzo dziękuję, Ewo.

Jurek

[Gorgiasz]

kiedy przyklękam na jedno kolano
jest mi wesoło i mówię dżdżownicy
dzień dobry

Bardzo ładne.

[tabakiera]

Troszkę mi poezję księdza Twardowskiego przypomina - prostota i umiłowanie przyrody.
Proste czynności (wiązanie sznurowadła) pretekstem do spojrzenia na świat z innej perspektywy.

Puenta zaskakuje, bo wydawałoby się, że peel jest dzieckiem, a on po prostu pochyla się i odnajduje to, na co dorośli już raczej nie patrzą.

[em_]

Uśmiechnęłam się na końcu - to chyba dobrze..?

[alchemik]

Bardzo dobrze, em_.
Bo wiersz jest uśmiechem.
Delikatnym, wiosennym.

I chyba mi się udało.

[she]

Pierwsze dwa wersy zdają się celowo mylić - bo wydawałoby się, że podmiot przyklęka (jak do modlitwy) i staje się malutki w obliczu Boga. Ale nie...to nie tak...
I o dziwo, pomimo tego nie ma w tym buty, zuchwalstwa... bo czuć pokorę wobec ogromu, piękna świata i widać skupienie bohatera na detalu...
To taki moment, kiedy nagle uświadamiamy sobie, jaki wspaniały potrafi być świat, a my... jesteśmy tylko jego maleńką częścią, prawie jak dżdżownica, a zdajemy sobie z tego sprawę, kiedy schylamy się nisko, żeby zawiązać sznurowadło...
Zdecydowanie usunęłabym "wysokie" z trzeciego wersu.
Ujmujący i pozytywny tekst, Jerzy.
Podoba mi się

[Mchuszmer]

A ciekawe, Jerzy, że umieściłeś ten tekst w okruchach, bo to niby nie miniatura, ale słowa "okruch poetycki" to tez rodzaj jego interpretacji.
Urocze, bezpretensjonalne, choć też pomyślałem o usunięciu "wysokie" - nie tyle, by odchudzić, ale by ujednolicić bardzo prosty, podkreślający przekaz język.
Podmiot widać jeszcze umie się dziwić oczywistemu i celebrować jego piękno, choć teraz zdarza się to przypadkiem, przy okazji wiązania sznurowadła (no właśnie, ładnie wplecione powtórzenie). I ta czynność, wykonywana bez względu na wiek, łączy oba światy.
Pozdrawiam.

[alchemik]

Izo, Szymku, dziękuję.
To znaczy, że udało mi się trafić w te proste emocje.

Całkiem możliwe, że wycofam wysokie, jeżeli dwójka tak dobrych poetów mi je wypomina.