na fali

[anastazja]

Wers ostatni najbardziejszy

[ELKA]

Świetny jest ostatni wers - najpierw krzyk, potem zapomnienie, lód, oziębłość.

Dorotko, wydaje mi się, że poszłaś w inną stronę, ale każda interpretacja cieszy.

Anastazjo, dziękuję.


Pozdrawiam.elka.

[Niedzisiejszy]

Bardzo ciekawa miniatura
Widzę przeważa u Pani tematyka Miłosna, co mi się bardzo podoba, bo przyjemnie mi się je interpretuje, nawet te smutne.
W tym wierszu widzę coś co i ja przeszedłem, osoba próbuje zmienić drugą osobę, bo uznała, że skoro ją tak bardzo kocha to powinna się zmienić, przestać być sobą, bo jej to przeszkadza. Taka osoba trafia do klatki, z której trudno się wyrwać.
Ja się wyrwałem, ale pewnie gdyby nie to to dalej tkwił bym w związku: " na siłę" i który pewnie skończyłby się wspomnianym krzykiem rozpaczy.
Jak zwykle udany wiersz, bardzo potrzebny w naszych czasach, powinno wiele osób w takiej sytuacji go przeczytać, i może poszukać kogoś, z kim będą szczęśliwi, będąc sobą.

Pozdrawiam

[ELKA]

Mateuszu, dziękuję Ci za interpretację.

Pozdrawiam.elka.

[E-ska]

W kilku wersach jest wszystko: ciekawość świata, zniewolenie psychiczne, marzenia, poddanie się i podporządkowanie. A tytuł kojarzy mi się z niepewnością. Pozdrawiam.

[ELKA]

Witaj Ewo. Dziękuję za ciekawą interpretację. Cieszę się, że w moim maleństwie tak dużo zobaczyłaś.

Pozdrawiam.elka.

[skaranie boskie]

To co, Elu, odjeżdżamy z tym do miniatur?

[ELKA]

To co, Elu, odjeżdżamy z tym do miniatur?

Odjeżdżamy... skoro musimy.

[anastazja]

uwięziłeś w dłoniach
jej oczy zachłanne

cytuję 'najsmaczniejszy" kąsek -