Wiatrem zapisane

[Julka]

Wiatrem zapisane

Po gałęziach migały puszyste stworzonka,
rude i popielate, jak w bajkowym świecie.
Młoda zieleń koiła niespokojne zmysły,
a śpiew ptaków niezwykle nęcił do istnienia.

O każdej porze roku las budził zdziwienie.
Wiosną wonne konwalie ścieliły poszycie.
Choć wiatr na bukowinie grywał serenady,
olśnienie niweczyły czarne dziury w niebie.

Trzy przyjaciółki często błądziły wśród lasu,
jakby szukały tego, czego już nie było.
Zatrzymane na losu mglistej fotografii,
marzeniem nie sięgały dalekiej przyszłości.

Ania miała ciąg dalszy w gwiazdach zapisany.
Marzenki przeznaczenie nie było łaskawe.
Na komunijnej długiej, bielutkiej sukience,
leżały wkoło lilie – już nie drżała z zimna -
to zimno w niej zadrżało.

A trzecia - trzeciej przecież śnią się opowieści.

poprawione

Wiatrem zapisane

Po gałęziach śmigały puszyste stworzonka,
rude i popielate, jak w bajkowym świecie.
Młoda zieleń koiła niespokojne zmysły,
a śpiew ptaków niezwykle nęcił do istnienia.

O każdej porze roku las budził zdziwienie.
Wiosną wonne konwalie ścieliły poszycie.
Choć wiatr na bukowinie grywał serenady,
olśnienie niweczyły czarne dziury w niebie.

Trzy przyjaciółki często błądziły wśród lasu,
jakby szukały tego, czego już nie było.
Zatrzymane na losu mglistej fotografii,
marzeniem nie sięgały dalekiej przyszłości.

Jedna miała ciąg dalszy w gwiazdach zapisany.
Tej drugiej przeznaczenie nie było łaskawe.
Na komunijnej długiej, bielutkiej sukience,
leżały wkoło lilie – już nie drżała z zimna -
to zimno w niej zadrżało.

A trzecia - trzeciej przecież śnią się opowieści.

[Gloinnen]

Bardzo ładny biały wiersz, nastrojowy, klimatyczny. Płynnie i łagodnie przechodzisz od beztroskiego opisu przyrody do mroku, lęku, smutku i śmiertelnej tajemnicy.

Mam dwie uwagi do przemyślenia:

Po gałęziach migały puszyste stworzonka,

Bardziej pasowałby mi tutaj czasownik "śmigały".

Ania miała ciąg dalszy w gwiazdach zapisany.
Marzenki przeznaczenie nie było łaskawe.

Zrezygnowałabym z imion.

Jedna miała ciąg dalszy w gwiazdach zapisany.
Dla drugiej przeznaczenie nie było łaskawe.

Opowieść nabrałaby charakteru uniwersalnego, baśniowego, zagadkowego, stałaby się bardziej niepokojąca, pozwoliłaby odbiorcy na szerszy odbiór. Szczerze doradzam tę zmianę.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Mi też się podoba
Bardzo ładnie zagrana puenta

[Julka]

Gloinnen

masz rację, masz!
Zmieniłam, też mi się lepiej podoba własnie tak.
Dziękuję pięknie.

Kod: Zaznacz cały

al z krainy os

Bardzo dziękuję że czytasz i że Ci się podoba, to miłe.
Może ja zacznę pisać nierymowane wiersze?

[Alek Osiński]

Może ja zacznę pisać nierymowane wiersze?

A pewnie, że warto

[atoja]

wiersz zasługuje na więcej komentarzy
pozdrawiam

[kamyczek]

Wiatrem zapisane, już sam tytuł zachęca do przeczytania tekstu. Lirycznie, pięknie. Warto było przystanąć.
Pozdrawiam serdecznie.

[Dante]

Bardzo sympatyczny (choć z akcentem smutku) wiersz, bez pseudointelektualnych wygibasów, udziwnień i temu podobnych "nowozabiegów", liryczny, zrozumiały, ale nie "łopatologiczny".
Zachęcam do kontynuowania tego rodzaju prób

AD

[anastazja]

Przemily z wielkim apetytem na nastepne takie.

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Podoba się.
Niemal klasyczny biały wiersz.
Piszę niemal, ponieważ dodatkowe wersy w puencie niweczą prowadzoną przez wszystkie poprzednie strofy, nienaganną rytmikę.
Może pomyślisz, jak zakończyć wiersz, nie psując tego, co już jest dobre.

Pozdrawiam