Pan w siwym swetrze
Moderatorzy: eka, Leon Gutner
-
- Posty: 998
- Rejestracja: 30 paź 2011, 21:10
Pan w siwym swetrze
Pan w siwym swetrze
Dom stał na wzgórzu winem okolony,
pięknym widokiem wabił oko widza.
Był przeogromny, bogaty w balkony.
Zewnętrzną szatą ból duszy wyszydzał.
Wyrwani z życia, palcem losu tknięci,
w nieznane jutro, na niepewne szańce,
z wybladłą twarzą, snuli się bez chęci
po korytarzach i salach mieszkańcy.
W pamięci utkwił skrawek tamtej sceny.
Pan w siwym swetrze, angielskim dzierganym,
który w linoryt zmieniał śmierci hieny.
Staw, lilie wodne i rozmowy z Panem.
Poruszający serce widok synka,
Kilkuletniego, krzyczącego tato!
Gdy na rowerku śmigał z słodką minką,
lecz było to już bliskie końca lato.
Bukowe lasy szumiały żałośnie,
że nie powstałe razem z nim zanikną,
że mały synek bez taty dorośnie.
Dziś krzyczy o tym ,,Bukowiec'' grafiką.
W holu na ścianie, widnieje tablica,
i epitafium a treść jego taka:
(Czytającego przejmuje – zachwyca.)
,,W liściach łopianu żyjesz - w locie ptaka’’
Kultura polska: J. G.
Grafik.
Dom stał na wzgórzu winem okolony,
pięknym widokiem wabił oko widza.
Był przeogromny, bogaty w balkony.
Zewnętrzną szatą ból duszy wyszydzał.
Wyrwani z życia, palcem losu tknięci,
w nieznane jutro, na niepewne szańce,
z wybladłą twarzą, snuli się bez chęci
po korytarzach i salach mieszkańcy.
W pamięci utkwił skrawek tamtej sceny.
Pan w siwym swetrze, angielskim dzierganym,
który w linoryt zmieniał śmierci hieny.
Staw, lilie wodne i rozmowy z Panem.
Poruszający serce widok synka,
Kilkuletniego, krzyczącego tato!
Gdy na rowerku śmigał z słodką minką,
lecz było to już bliskie końca lato.
Bukowe lasy szumiały żałośnie,
że nie powstałe razem z nim zanikną,
że mały synek bez taty dorośnie.
Dziś krzyczy o tym ,,Bukowiec'' grafiką.
W holu na ścianie, widnieje tablica,
i epitafium a treść jego taka:
(Czytającego przejmuje – zachwyca.)
,,W liściach łopianu żyjesz - w locie ptaka’’
Kultura polska: J. G.
Grafik.
Ostatnio zmieniony 20 sty 2012, 12:22 przez Julka, łącznie zmieniany 3 razy.
- Ewa Włodek
- Posty: 5107
- Rejestracja: 03 lis 2011, 15:59
Re: Pan w siwym swetrze
epitafium? Jak czytałam wiersz, przypomniało mi się opowiadanie Stefana Grabińskiego pt. "Dziedzina"...Wiersz ma w sobie nieco z klimatu tej prozy.
Pozdrowieńka liczne i ciepłe dołączam...
Ewa



Pozdrowieńka liczne i ciepłe dołączam...
Ewa
-
- Posty: 998
- Rejestracja: 30 paź 2011, 21:10
Re: Pan w siwym swetrze
Ewuniu
bardzo dziękuję za komentarz.
Jesteś mile widzianą, bo stałą moją czytelniczką, jak widać
Serdecznie pozdrawiam.
bardzo dziękuję za komentarz.
Jesteś mile widzianą, bo stałą moją czytelniczką, jak widać

Serdecznie pozdrawiam.
-
- Posty: 1672
- Rejestracja: 12 lis 2011, 17:33
Re: Pan w siwym swetrze
Mnie nie widać, ale tylko dlatego bo jestem małomówny i na dodatek bardzo nieśmiały...alegoria pisze:esteś mile widzianą, bo stałą moją czytelniczką, jak widać
Poza tym wierny Twoim wierszom, ot, taki przywierszowany od pierwszego do ostatniego wersu mąż,
którego nie widać bo zawsze jest obok.
Pozdrawiam

- Leon Gutner
- Moderator
- Posty: 5791
- Rejestracja: 30 paź 2011, 22:01
- Lokalizacja: Olsztyn
- Kontakt:
Re: Pan w siwym swetrze
Ładnie , zasadnie z pomysłem i klimatem .
Fajny wiersz.
Coś się dzieje w pierwszym wersie czwartej strofy . Tu się zaciąłem przy czytaniu .
Poza tym - przyjemność .
Z uszanowaniem L.G.
Fajny wiersz.
Coś się dzieje w pierwszym wersie czwartej strofy . Tu się zaciąłem przy czytaniu .
Poza tym - przyjemność .
Z uszanowaniem L.G.
- Malwina
- Posty: 1082
- Rejestracja: 31 paź 2011, 23:04
- Lokalizacja: gród solny
- Kontakt:
Re: Pan w siwym swetrze
alegorio, ja ten wiersz już czytałam , czy to możliwe?Podoba mi się tajemniczy klimat i sprawność warsztatu.Pozdrawiam ciepło.
Nie można życia brać zbyt serio,
to grozi nudą i histerią.
Przymrużam zwykle jedno oko
i jest od razu względny spokój. /moje/
to grozi nudą i histerią.
Przymrużam zwykle jedno oko
i jest od razu względny spokój. /moje/
- skaranie boskie
- Administrator
- Posty: 13037
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
- Lokalizacja: wieś
Re: Pan w siwym swetrze
Pomimo kilku potknięć rytmicznych, muszę pochwalić.
Wiem, że nie przykładasz wagi do metrum. To jeden z Twoich grzechów głównych.
Skoro nie umiem go wyplenić - muszę zacząć wybaczać.
Za fabułę (bo ona tu pełni rolę przekazu) szóstka na szynach.
A za całokształt -

Wiem, że nie przykładasz wagi do metrum. To jeden z Twoich grzechów głównych.
Skoro nie umiem go wyplenić - muszę zacząć wybaczać.
Za fabułę (bo ona tu pełni rolę przekazu) szóstka na szynach.

A za całokształt -



Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
skaranieboskie@osme-pietro.pl
-
- Posty: 998
- Rejestracja: 30 paź 2011, 21:10
Re: Pan w siwym swetrze
Sokratex
A to mnie zaskoczyłeś Sokratexku.
Bo ja własnie czytam wszystkie Twoje wiersze, ale przyznam,
że najbardziej przyciągają mnie do nich liczne i burzliwe komentarze.
No i właśnie całkowite zaprzeczenie temu zdaniu, którym zacząłeś ten komentarz.
no nie
jeśli Ty jesteś małomowny i nieśmiały, to ja jestem niemową.
Obserwuję tok wydarzeń dziejących się koło Twojego pisania i nie tylko, bo choć ja jestem do Ciebie jak mucha do psa, oczywiście w mądrościach poezjowania, to taki scenariusz znam z własnego doświadczenia.
A ilości komentarzy Ci nie zazdroszczę, nie, nie,
bo ja miałam więcej.
Pod jednym wierszem było około stu
Czekam kiedy pobijesz tę liczbę.
Swoją drogą komentarze u kogoś również uczą, czyli na pożytek, a nie szkodę
Dodano -- 15 sty 2012, 21:35 --
Leo
Malwina
skaranie
Bardzo dziękuję za przeczytanie mojej opowieści
i budującą o niej opinię.
Leo
nie chwytam co masz na myśli z tym wersem.
Mnie się dobrze czyta, myślałam że wszystkim.
skaranie
Nie wiem jak miałabym dopasować metrum
ku Twojemu zadowoleniu, bo według mnie jest
równość sylab i brzmi rytmicznie.
A co do reszty o jaką Tobie chodzi, to chyba jestem analfabetką.
Czytając tu wiersze innych, nie widzę żadnych cudów poetyckiego warsztatu,
ale to pewnie dlatego
Kod: Zaznacz cały
Mnie nie widać, ale tylko dlatego bo jestem małomówny i na dodatek bardzo nieśmiały...
Poza tym wierny Twoim wierszom, ot, taki przywierszowany od pierwszego do ostatniego wersu mąż,
którego nie widać bo zawsze jest obok.
Bo ja własnie czytam wszystkie Twoje wiersze, ale przyznam,
że najbardziej przyciągają mnie do nich liczne i burzliwe komentarze.
No i właśnie całkowite zaprzeczenie temu zdaniu, którym zacząłeś ten komentarz.

no nie

Obserwuję tok wydarzeń dziejących się koło Twojego pisania i nie tylko, bo choć ja jestem do Ciebie jak mucha do psa, oczywiście w mądrościach poezjowania, to taki scenariusz znam z własnego doświadczenia.
A ilości komentarzy Ci nie zazdroszczę, nie, nie,

Pod jednym wierszem było około stu

Czekam kiedy pobijesz tę liczbę.
Swoją drogą komentarze u kogoś również uczą, czyli na pożytek, a nie szkodę

Dodano -- 15 sty 2012, 21:35 --
Leo
Malwina
skaranie
Bardzo dziękuję za przeczytanie mojej opowieści
i budującą o niej opinię.
Leo
nie chwytam co masz na myśli z tym wersem.
Mnie się dobrze czyta, myślałam że wszystkim.
skaranie
Nie wiem jak miałabym dopasować metrum
ku Twojemu zadowoleniu, bo według mnie jest
równość sylab i brzmi rytmicznie.
A co do reszty o jaką Tobie chodzi, to chyba jestem analfabetką.
Czytając tu wiersze innych, nie widzę żadnych cudów poetyckiego warsztatu,
ale to pewnie dlatego

- skaranie boskie
- Administrator
- Posty: 13037
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
- Lokalizacja: wieś
Re: Pan w siwym swetrze
Powiedziałem, że wybaczam, ale skoro chcesz znać prawdę to przyznam, że jest banalna.alegoria pisze:Nie wiem jak miałabym dopasować metrum
Po prostu kuleją akcenty.
Nie każdy wiersz jednak musi być sylabotoniczny, stąd moja "łaskawość" i chętne wybaczanie.
A gdzie Ty tam Alegorio jakąś resztę widzisz?alegoria pisze:A co do reszty o jaką Tobie chodzi
Przecież przyznałem celujący ( z dwoma minusami co prawda, ale zawsze).
Nie kuć sie ze mnom!

Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
skaranieboskie@osme-pietro.pl
-
- Posty: 998
- Rejestracja: 30 paź 2011, 21:10
Re: Pan w siwym swetrze
Skaranie
Ach! Te akcenty!
No to raczej całe oczy przymykaj,
bo chyba nie ma szans na poprawę
Dziękuję za mimo to dobrą ocenę
Ach! Te akcenty!
No to raczej całe oczy przymykaj,
bo chyba nie ma szans na poprawę

Dziękuję za mimo to dobrą ocenę
