... (Nigdy nie myślałem)

[refluks]

Słuchaj, …

Popraw to, refluksie, bo aż oczy bolą od patrzenia.

Ale że co?

[eka]

Zapis odzwierciedla stan narratora.
I pointę, każdy osierocony powinien ją przeczytać. Świat nie może dzielić naszych emocji...

[ajw]

Siedem miesięcy temu pochowałam swoją Mamę. Przez całe życie nie miałam z Nią dobrego kontaktu, ale ostatnie cztery lata zajmowałam się nią, bo była leżąca i wymagała stałej opieki. Wiele osób dziwiło się, ale to były najpiękniejsze lata naszych relacji, choć na początku nie było łatwo, a z racji choroby często zdarzało Jej się mówić mi przykre rzeczy. Wiem jednak, że ten czas tak naprawdę był potrzebny mnie a nie jej po to, żeby zrozumieć, wybaczyć, uregulować emocje. Odeszła cichutko i dopiero wtedy zrozumiałam jak wiele dla mnie znaczyła..
Wzruszył mnie Twój tekst, bo jest bardzo autentyczny. Jedno co bym zmieniła to ten fragment:

Wszedłem do sali.
Była jeszcze ciepła.

W tym zestawie wyglada jakby to sala była ciepła. Reszta bardzo ok.
Pozdrawiam

[refluks]

Jedno co bym zmieniła to ten fragment:

Wszedłem do sali.
Była jeszcze ciepła.

W tym zestawie wyglada jakby to sala była ciepła.

Wszedłem do sali.
Była jeszcze ciepła.
Podnosiłem jej powieki, potrząsałem nią.

Tak, i sali powieki podnosiłem i salą potrząsałem.
W swoich lirycznościach odlot kompleksowy, uproszczenia, skróty, metafory drugiego rzędu.
Wlezie taki w prozę i wykłada się, uduchowiony, w drugim zdaniu.

[ajw]

Też piszę prozę psze pana.

[skaranie boskie]

Pozwoliłem sobie dopisać fragment pierwszego zdania do tytułu. Tak tu postępujemy, a to w celu ułatwienia odnalezienia tekstu, gdyby ktoś chciał go kiedyś szukać. Wiele osób tu wkleja teksty bez tytułu, sygnując je wielokropkiem zaledwie, co w konsekwecji prowadziłoby do pewnego chaosu. Mam nadzieję, że mi tego, stricte porządkowego, zabiegu nie będziesz miał za złe.
A sam tekst?
Nazwałbym go filozofią dnia powszedniego.
Mnie się spodobał.