faeton

[alchemik]

w upojną przejażdżkę po niebo
mniejsza że z żoną
skradzioną w cieniu
przyjaźni

za karę
bosko
małą śmiercią
w rozbłysku
ku ziemi

do zatracenia

[tabakiera]

Rozumiem, że to żona przyjaciela.
Miała być przygoda, a zrobiło się bosko. Niemniej ku ziemi trzeba się pochylić, bo sprawa dość kłopotliwa.

"Upojną" i "bosko" znaczą mniej więcej to samo, więc z "upojną" bym zrezygnowała.

Wolę Twoją odsłonę w dłuższych i lekko barokowych formach.

Pozdrawiam.

[alchemik]

Dorotka, upojną nie oznacza tego samego co boską. Nawet nie jest zbytnio bliskoznaczne. Chyba że ktoś się uprze. Upojną oznacza wspaniale szaloną. To od stanu upojenia. Boską oznacza wspaniałą w sensie ascendencji, zbliżenia ku bogom. W tym przypadku, akurat, również karę boską.
Faeton, jak wiesz, podwędził boski rydwan Słonecznemu Heliosowi. W innych wersjach wyprosił od Heliosa rydwan słoneczny, jako dowód na jego ojcostwo, mimo iż ten go oficjalnie uznał za syna. Tak namieszał w wędrówce przez niebiosa, że Zeus strącił go piorunem, w obawie, że Faeton spali Niebo i Ziemię.
Tu masz też symbolikę małej śmierci, co jak wiesz oznacza orgazm. Płomienisty upadek, wart chyba spełnionego przeżycia. Karę boską i wiele, wiele innych skojarzeń. Mój Faeton, nie jest takim lebiegą, jak ten mityczny. Jego rozbłysk, acz zdradziecki, jest całkiem przyjemny.
Jurek.

Jak więc widzisz, jest tu całkiem barokowo, mimo iż oszczędnie w słowach.

[ajw]

Wszystko ładnie-pięknie tylko mi ten ostatni wers w tym miejscu nie pasuje. Raczej bym go wywaliła, a określiła jakoś tę żonę.
Moze tak (mam nadzieje, że nie urażę):

w upojną przejażdżkę do nieba
z kradzioną żoną

za karę
bosko
małą śmiercią
w rozbłysku
ku ziemi

[alchemik]

Zmusiłaś mnie do powrotu do tego wierszyka, Iwona.
Oczywiście, że twoja propozycja jest lepsza. Bardziej zwarta, czytelna.
Dorotka ma rację, że lepiej sprawdzam się w formach rozwiniętych. AS z kolei przeklina barokowe ornamenty. Muszę wypracować coś pośredniego.
Tego typu są raczej wprawką.
Zresztą ostatnio same wprawki piszę.
A nie chowam tekstów po szufladach i nie wyrzucam do kosza.
Nawet ze źle napisanych wierszy można sporo wynieść, kiedy ma się dobrych recenzentów.

Dziękuję
Jurek

[ajw]

A co Ty chcesz od tej miniatury? Jest w porządku. Mnie się podoba (nie że kradziejstwo żon), ale fajnie napisane o tej uroczej chwili " wyciągania węgielków z ognia"

[alchemik]

Jednak zareaguję. W końcu wstawiam te wiersze, czekając na ciekawe porady.
Ta była na tyle ciekawa, że postanowiłem wprowadzić znaczącą poprawkę.
Zamieszczam tu więc starą wersję wersję, a wprowadzę inną.

w upojną przejażdżkę do nieba
mniejsza że z żoną

za karę
bosko
małą śmiercią
w rozbłysku
ku ziemi

skradzioną od przyjaciela