Dobra jak chleb

[anastazja]

między naszymi twarzami zajmowała przestrzeń
w której spojrzenie miało miejsce
dla drugiego człowieka

była jak ciepły letni wiatr
usuwający każdą napotykaną przeszkodę
patronka domowego ogniska bez skarg i zażaleń

odeszła cicho wsłuchując się w ostatni rytm swojego serca

[ajw]

Wzruszył Twój wiersz, anastazjo. Nie tak dawno pochowałam swoją Mamę ..

[Marcin Sztelak]

Konstrukcja świata jest bardzo wadliwa, szczególnie w tym punkcie. Zostają wspomnienia i żal...

Pozdrawiam.

[tabakiera]

Bardzo ciepły wiersz o Matce. Ujął.

[Mms]

Pięknie Anastazjo.
I tęskno.
Pozdrawiam serdecznie
Małgosia

[anastazja]

ajw - współczuję. Moja już 10 lat, a ja nie mogę nie myśleć. Tęsknota rozciąga wnętrza.
Dzięki.


Marcinie, tabakiera, Mms serdeczności.

[Alek Osiński]

O, Matka

Ładnie Anastazjo, pokusił bym się jednak może o lepszy zapis
pierwszej strofy, bo wydaje się że można...

między naszymi twarzami zajmowała przestrzeń
w której spojrzenie znajdowało miejsce
dla drugiego człowieka


Jakoś tak to czytam

[em_]

- na odległość oczu w których spojrzenie miało miejsce - trochę to pokrętne, a może
- na odległość spojrzenia w którym było miejsce -

Bardzo ładny wiersz,
po Twojemu

[marta zoja]

Dziękuję Anastazjo za słowa...moja mama żyje, ale od 13 lat zamknięta na poruszenia...rak duszy...Ja też tęsknię za jej dawną radością i życiem w pełni... Kochana jesteś

[Henryk VIII]

Smutny jest Twój wiersz - i dobry jak chleb...