Ofelio, tylko nie klasztor!
Nie słuchaj, co książę plecie.
Gdy furtę za tobą zamkną
przepadniesz, wierz mi, z kretesem.
Czy duszę tam spotkasz bratnią?
Nie będziesz płakać po świecie?
Kochana, kichaj na klasztor,
a cnotę - oddaj poecie.
Do Ofelii
Moderatorzy: skaranie boskie, Leon Gutner
- Gorgiasz
- Moderator
- Posty: 1608
- Rejestracja: 16 kwie 2015, 14:51
Re: Do Ofelii
Szkoda, że nie zajmuję się poezją.
Oczywiście dlatego, że wówczas mógłbym należycie ocenić urok i wartość tego wiersza.


Oczywiście dlatego, że wówczas mógłbym należycie ocenić urok i wartość tego wiersza.

- Liliana
- Posty: 1424
- Rejestracja: 11 lis 2011, 20:07
Re: Do Ofelii
Ofelia też pewnie żałuje.Gorgiasz pisze:Szkoda, że nie zajmuję się poezją.

Ależ wierzę Ci, wierzę.Gorgiasz pisze:Oczywiście dlatego, że wówczas mógłbym należycie ocenić urok i wartość tego wiersza.

Miło Cię widzieć.
Pozdrawiam

- skaranie boskie
- Administrator
- Posty: 13037
- Rejestracja: 29 paź 2011, 0:50
- Lokalizacja: wieś
Re: Do Ofelii
Ach, poetą być nareszcie...




Kloszard to nie zawód...
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
E-mail
skaranieboskie@osme-pietro.pl
To pasja, styl życia, realizacja marzeń z dzieciństwa.
_____________________________________________________________________________
skaranieboskie@osme-pietro.pl
- Liliana
- Posty: 1424
- Rejestracja: 11 lis 2011, 20:07
Re: Do Ofelii
i całusa skraść niewieście...skaranie boskie pisze:Ach, poetą być nareszcie...

Dzięki za odwiedziny.

-
- Posty: 1739
- Rejestracja: 01 paź 2013, 17:40
Re: Do Ofelii
Jestem za oddaniem cnoty!!! - niekoniecznie poecie
Może jakiemuś królowi - tylko nie mnie , broń Boże!, bo jam ma wrzody, żylaki i kupę żon do ścięcia - rozumiesz wszak, że to byłby dla mnie dodatkowy kłopot...

- Liliana
- Posty: 1424
- Rejestracja: 11 lis 2011, 20:07
Re: Do Ofelii
Doskonale rozumiem, Wasza Wysokość. I wobec powyższego nie śmiem kierować propozycji w stronę Waszej Wysokości.
Kłaniam uniżenie, doceniając czas, który Wasza Wysokość poświęciła wierszowi.

Kłaniam uniżenie, doceniając czas, który Wasza Wysokość poświęciła wierszowi.

