Jest łodzią, która czeka na wiatr w satynowe żagle

[biegnąca po fali]

Łóżko, choć wpisane w stan posiadania, nie pełni
już swojej funkcji. Zmieniło kurs i płynie
pod prąd - daleko od ściany.

Rozkołysane zahacza o stół, aż dzwonią
na alarm zakurzone szklanki - puste
do kompletu.

Strach nabiera kształtów, wylewa
się przez burtę i już wiem, że spadnę nim
dotrę do drzwi napęczniałych od roszczeń.

[karolek]

.

[ajw]

Wyczuwam niepokój wpleciony pieknie w te zgrabne wersy. Podoba mi się

[biegnąca po fali]

ajw, karolku - dziękuję za odwiedziny i słówko

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst zwięzły, interesujący. Piszesz:"Łóżko, choć wpisane w stan posiadania, nie pełni
już swojej funkcji. Zmieniło kurs i płynie
pod prąd " - to działa na wyobraźnię .

Pozdrawiam
h8

[coobus]

Podoba mi się ten wiersz. Płynę razem z biegnącą po fali w symbiozie i zrozumieniu. W poczuciu dobrej lektury

[biegnąca po fali]

Henryku VIll, coobusie - dziękuję
To dosyć stary tekst (chyba ze stycznia) ale, co dziwne, bardzo go lubię.


Pozdrawiam

[Henryk VIII]

I słusznie, że lubisz - trzeba lubić poezję !

[biegnąca po fali]

Nawet swoją?

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz, delikatne, bolesne wersy. Może jedynie zrezygnowałbym z satynowych w tytule, wydaję mi się to zbytnim rozciągnięciem opisowości...

Pozdrawiam.