kłusem

[Podróżniczka]

wymienię konia na źródlaną
aby orzeźwić zmęczone spojrzenia
zaproszę ciebie na rozmowy
o naszych ogrodach
w niebieskich westchnieniach

usiądę miękko w pluszowej zieleni
wskazując tobie podobne wytchnienia
już sama myśl o tym mnie rozgrzewa
zatem do czynu

wymieniam konia na źródlaną

[skaranie boskie]

Przeczytałem, ale nie wiem, co napisać.
Ideą radosnej twórczości jest rozbawić czytelnika.
Czy tym wierszem można rozbawić?
Konia zapewne nie, nie uśmieje się. Ale ta wymiana?
Może chodziło o zamianę? A i koń dwojakiego może być rodzaju...