Unicestwienia

[Marcin Sztelak]

Zacieśniam więzy z papieru, ze szkła
– dom to te nagie ściany odarte
ze zbędnych zapamiętań.

Zapewne gdzieś trwam, pomiędzy
wypłowiałymi kartkami zeszytów,
na podwórkach wyciszonych echem
wczorajszych spraw.

Na dnie czyichś oczu, bezimienny w zakamarku
lustra, przypadkowo odbity któregoś dnia.
Może nawet więdnę w zapomnianej butelce,
do ostatniej kropli.

Więc pod podłogą chowam zdjęcia, niezrobione
dla potomnych. Czarno - białe jak śnieg,
który znowu nie spadł. Na czas.

[Alga]

Bardzo do mnie trafia, wręcz wlewa się, jakbyśmy czerpali z podobnego kałamarza. Zagubienie pośród wrogich lub obojętnych rekwizytów. Cicha prośba o nazwanie.

Proponuję tylko "czyichś".

Pozdrawiam

[karolek]

.

[ajw]

Czuję jakbym cofnęła się wstecz do innych czasów, kiedy zegar wolniej odmierzał godziny, a w TV nie mówiło się o skrzywionych życiorysach z pasem na tyłku i nietrzeźwym oddechem rodzica. Dobry wiersz. Literówkę już zauważyła Alga. Pozdrawiam

[Henryk VIII]

Bardzo jestem na tak, kupuję w całości. Piszesz" Więc pod podłogą chowam zdjęcia, niezrobione
dla potomnych."
h8