i śnią swój sen uliczny

[coobus]

ulica ludźmi płynie pośród kamiennych brzegów,
kamienny bruk podmywa, kamienne ściąga niebo,
a ludzie jak kropelki, jak liście wśród gałęzi,
koryta napełniają, mnogością, masą, pędem,
na ich codziennych twarzach, odświętnie pospolitych,
czasami niby-uśmiech, czasami niby-smutek
nie nakładają dużo, bo nie chce im się więcej,
kryją w spojrzeniach błyski, nicością przysłonięte,
i śnią swój sen uliczny, nim przyjdzie go wybudzić,
ci ludzie...

[Henryk VIII]

Oj, gorzki Twój wiersz. Jest bardzo prawdziwy i bardzo trafia do mnie. Piszesz:" czasami niby-smutek
nie nakładają dużo, bo nie chce im się więcej," u " tych ludzi"... Jest tutaj celna, mądra obserwacja. I gorzki jej zapis - jak fotografia tego, co przemija obok. Za wiersz - ukłon. Ale powiem Ci, że jak dla mnie widzę w nim wielkie litery - jak w zdaniach. Jakoś, wydaje mi się, one temu tekstowi przystoją...

h8

[coobus]

Sprawa dużych liter i interpunkcji, to u mnie zawsze tylko kosmetyka, kaprys, często zmieniam koncepcję. Wpisuję się w ogólne trendy, gdzie wszystkie chwyty dozwolone, bo wszystkie układy, nawet te najdziwniejsze, zostały już przerobione. Wiersza już nie będę zmieniał, ale biorę pod uwagę Twoja uwagę, bo z racji swoich doświadczeń jesteś dla mnie autorytetem. Dzięki

[Henryk VIII]

, ok. Ale gdy dasz ten tekst do publikacji książkowej - raczej zrób kosmetykę; nie ze względu na Ciebie, ale ze względu na dobry wiersz

[Lucile]

Mądry, gorzki, piękny wiersz - jak to u Ciebie Cooby

W całości przyjmuję bez zastrzeżeń. Chociaż H8 ma rację.
Wielkie litery przydałyby mu dostojeństwa.
Chodzi tu chyba o należytą powagę przy poruszaniu tak trudnych tematów... ale, na bok użyte środki stylistyczne, wiersz się sam broni.

ulica ludźmi płynie pośród kamiennych brzegów,
kamienny bruk podmywa, kamienne ściąga niebo,
a ludzie jak kropelki, jak liście wśród gałęzi,

To trzykrotne powtórzenie kamieni i jednej kropelki zrobiło na mnie duże wrażenie.
Niby oklepane - kropla drąży kamień - w Twoim wydaniu nabiera nowych znaczeń.

I widzę w tym kropelkę nadziei. Nadziei dla nas wszystkich.

Serdeczności ślę, z deszczowego dzisiaj Krakowa
Lu cile

[marta zoja]

Samotność w tłumie bardzo boli...Cobi zatrzymałam się i patrzę w twarze...

[Leon Gutner]

Wiersz może i gorzki ale i tak uczynił mi poetycki wieczór
Gdzież miejsce dla goryczy znaleźć ?
Wiersze najlepiej się do tego nadają .
Uwielbiam tę twoją poetykę Coobi.

Z uznaniem L.G.

[skaranie boskie]

Rzeczywiście piękny, nastrojowy wiersz.
Jest w nim i prawda o kamieniu i kropli, miejsce na radość i smutek, a przede wszystkim tchnie jakąś nadzieją.
Nie byłbym skaraniem jednak, gdybym tak zupełnie bez zastrzeżeń przeszedł.

koryta napełniają,

nie nakładają dużo

Trochę to nie pasuje do ogólnego wydźwięku, zbyt przyziemnie się kojarzy.
Może te nieszczęsne koryta zastąpić potokami? Boć chyba nie o żarcie tu chodzi!
A może ja zbyt uważnie czytam?
Tak, czy owak nie może się obejśc bez przy takich strofach...

[tabakiera]

Jak zawsze u Ciebie - mądrze, płynnie i lirycznie. Z takim ciepełkiem i tolerancją, choć z lekka krytycznie.

[anastazja]

Kocham wszystkie Twoje wiersze, ale ten będzie jednym z ulubionych. Cudowna gorycz - coby