Zapisana w jasnych ścianach

[coobus]

Nie umarłaś, bo nie wszyscy umierają,
Może raczej sen wybrałaś bezbolesny.
Na stoliku ciągle leży twój różaniec,
jakieś zdjęcia wśród krzyżówek rozpoczętych.

Parapety wciąż się kłębią ptasim gwarem,
pewnie myślą, że znów chleba im sypnęłaś.
Miska kota napełniona się wydaje,
chociaż kota też od dawna tutaj nie ma.

Poznaczyłaś trudne życie zakładkami,
starym listom dałaś oddech po raz setny,
odfrunęłaś bezszelestnie poprzez ściany,
bo z chodzeniem, to nie było już najlepiej.

Wszystko tutaj jak przedwczoraj i jak wczoraj,
lub też jutro, gdyby tylko nadejść chciało.
Lecz to jutro zatrzymało się na schodach...

Nie umarłaś, bo nie wszyscy umierają.

[lczerwosz]

Wszystko tutaj jak przedwczoraj i jak wczoraj,
lub też jutro, gdyby tylko nadejść chciało.
Lecz to jutro zatrzymało się na schodach...

Nie umarłaś, bo nie wszyscy umierają.

wiersz dołuje z pozoru emocjami, ale na koniec daje nagrodę

[coobus]

Wiersz z antologii fejsbukowej grupy poetyckiej o matce - mam tam swoich 5 wierszy w temacie. Pozdrawiam, Leszku

[Leon Gutner]

Jak ty to robisz Coobi ?
Jak ty piszesz takie wiersze o których Leo rozmyśla jeszcze długo po lekturze i czuje się poruszony za każdym razem ?
Jak się to robi ?
To wielki dar .
Przepłynąłem i wchłonąłem każdy wers .
A końcówka rzuciła mnie na kolana.

Z uszanowaniem - Leo z kolan .

[Maciek.J]

Piękny wiersz coobus.
Jak przykro,że nie możesz odczytać swojej mamie twoich pięknych utworów.
Ale ona jest tak blisko- z nieba prowadzi twoje pióro.
Neoromantyzm to jest to czego mi brakuje we współczesnej poezji.
W Twojej nie brak mi niczego.
Dziękuję.

[coobus]

Leo, Maćku - z podziękowaniem za podobne poetyckie tęsknoty i za komentarze

[Henryk VIII]

Bardzo mądry i smutny wiersz - zestawiasz kres materii z nieśmiertelnością pamięci - to wiersz, który podskórnie boli, na przekór Twym słowom - on jest jak szczypce - złapał mnie. Jeszcze nie raz wrócę, by przy nim się zadumać i posmucić...

h8

[coobus]

Z podziękowaniem za spotkanie przy wierszu, z nadzieją na kolejne spotkania. Królewska to wizyta.

[nienażarty]

pięknie

ciągle jesteś żyjesz obok w tych przedmiotach
którym sensy codzienności Ty nadałaś
łzę z policzka dzisiaj rano wiatr mi otarł
mam wrażenie że cię ujrzę tutaj zaraz

pozdrawiam

[Liliana]

Cudowny wiersz, coobi!

Nie umarłaś, bo nie wszyscy umierają. - i tak jest, żyją dopóki pielęgnujemy pamięć o NICH.

Serdeczności