milady, kamelie, Norfolk

[Henryk VIII]

praeterita mutare nemo potest

to łaskawa godzina; pachnie szałwią, tymotką,
końskim potem i mgłą. w błocie po rannym deszczu
błyskają odciski kół. charty śpiewnie
szczekają, gdy na podzamczu blada,
cienkobrewa milady w sukni szumnej jak dzwon
zakrzywionym nożykiem ścina kwiaty
i myśli muskuł żelazny
męża.

jest czas senny, łagodny - nie śni się wrzask bitewny:
szczęk oręża, posoka. jedynie czasem słychać
jak klaskają kopyta i śmiech panien służebnych
niesie się przez powietrze.

niedaleko, wskroś pól
pędzi spocony goniec - z Westminsteru do Norfolk,
z pismem zwiniętym w rulon, opatrzonym pieczęcią. w okrągłym,
plecionym koszu zwarte pąki kamelii
omdlewają cierpliwie - włoży je w kryształowe, przezroczyste
wazony, zanim list ów odczyta.

potem z mężem opadnie
w puchy miękkich piernatów, a słudzy zapalą światła.
i popłynie woń
wosku z pozłacanych lichtarzy.

a ręka kronikarza
ich imiona wysączy z czarnych kropel inkaustu
- zaszeleści pergamin, zanim

staną kamienni
na grzbietach kamiennych lwów, wychylając ciekawe
twarze i fałdy sukien
z tumbowego nagrobka.

a późnym latem w Norfolk, na podzamczu pachnącym
końskim potem i mgłą,
zakrzywionym nożykiem będzie ucinać kwiaty
jakaś inna kobieta…

[Latima]

My, zgłodniali historii,
oczami pożeramy cudze dzieje,
cenimy wielkość władców
i mijamy własnych.

Pięknie opowiadasz
o zamglonej wyspie,
ale ja
ja czekam na Piastów,
na zwycięstwa Jagiellonów.

Pisz o małej królowej,
co zmieniła Akademię
i wybudowała kościoły,
nie skarżąc się na męża,
że wziął ją gwałtem
taką niedojrzałą.

Przepraszam za wpis,
ale wiesz,
podzielam Twoją pasję poznawczą, ja

[Alek Osiński]

Piękny, plastyczny opis, aż czuć do szpiku kości
przy okazji skojarzyło mi się z piosenką, w imię
powinowactwa wrażeń...

https://www.youtube.com/watch?v=6YW3zHeen5Y

[Marcin Sztelak]

I kolejny wspaniały wiersz, znowu przenoszący w te odległe czasy. Doskonale oddany klimat.

Pozdrawiam.

[coobus]

Poczułem zapach Norfolk, krainy o wiejskim charakterze

pachnie szałwią, tymotką,
końskim potem i mgłą.

Wiersz zachwycił, nie tylko dlatego, że jestem mieszczuchem, łasym na dochodzące z daleka zapachy życia i ziemi. Świetny...

[Henryk VIII]

Witajcie!,
Latimo, cieszę się, że poznawcze pasje dzielimy wespół! - to piękne. O Królu ( bo ona była królem, choć powszechnie się określa ją mianem królowej) Jadwidze nie mogę napisać - przynajmniej nie jako Henryk VIII, gdyż przynależę tylko do jednej epoki - Tudorów Ty natomiast to możesz uczynić Ale powiem , że poza H8 ( CZYLI JA JAKO JA) , któż wie? , może się skuszę, albowiem temat jest wdzięczny
Alku - zawsze raduje się me serce, gdy wstępujesz w me wiersze - bardzo dziękuję za utwór
Marcinie - miło , że zechciałeś zajrzeć i że tekst Ci się podoba!
Coobusku - dziękuję za dobre słowo - wiem, że się kiedyś spotkamy - i wtedy stawiam dobrą, tudorowską herbatę

[eka]

synestezja z całości pozwala niemal odnaleźć się na podzamczu.
Masz ten dar, Wysokości, oj masz.
Pięknie poprowadzona chwila stamtąd do teraz.

[Henryk VIII]

Dziękuję , Eko - cieszę się, że wstąpiłaś, by powędrować chwilę - " stamtąd do teraz"