Stan wojenny

[elka]

Lubię powroty. To tak, jakby zaczynać od nowa. Tu słowo, tam słowo, aż dziwne czasami, że jeszcze się nie biją, chociaż stan wojenny czuć w powietrzu.
Pamiętam, jak odchodziłam od męża. Plugawe stworzenie, ale ktoś powiedział przecież to człowiek. Latami zastanawiałam się, co w nim było z człowieka. Do dzisiaj nie wiem. Jednak ktoś coś tam dojrzał.
Znowu więc słowo przeciw słowom.
Tak samo jest z poezją. Szuka się w głowie odpowiednich słów, ale zawsze każde ktoś napisał przed nami. Więc może lepiej milczeć?
Najlepsze są jednak komentarze. Na każdym forum inne, do tego samego wiersza, na dodatek pisane przez tę samą osobę. Konia z rzędem temu, kto to zrozumie.
Wchodząc na portal, trzeba przygotować się jak do wojny. Nie wystarczy napisać, trzeba się jeszcze obronić, a nierzadko atakować. Może dlatego tak dużo ludzi rezygnuje. Zabija ich krytyka.
Zauważyłam, że na każdym forum dominują te same osoby. Są wszędzie, nie ma szansy przed nimi uciec. Przyłączyć się i śpiewać pod dyktando?
Ciężko być poetą... ciężko być nawet amatorem. Jeden rok takiej wojny za dziesięć się liczy. Ciekawe, czy wiedzą o tym ci, którzy trzymają w dłoniach ''władzę''? Pewnie nawet nie myślą o tym, zajęci eliminowaniem konkurencji...

[Alicja Jonasz]

Pierwsze zdanie tego tekstu zaintrygowało mnie, bo uruchomiło całą gamę miłych wspomnień, a potem... Mam tylko nadzieję, że narratorka-bohaterka wraca silniejsza, bogatsza w doświadczenie na to "targowisko próżności":) Jak to na targowisku bywa, handlarze różnymi sposobami (nie zawsze uczciwymi) próbują sprzedać dobry i zły towar... Oj, trzeba uważać, trzeba!

[tabakiera]

Nieraz spotkałam się ze skrajnymi komentarzami od tych samych osób lub sprzecznych ze sobą - od każdego komentatora. To normalne, ja wyciągam z tego typu sytuacji konstruktywne wnioski.
Jest takie forum, na którym spotkasz się wyłącznie z pochwałami. Nigdy się na nim nie logowałam, bo mnie to nie interesuje. Jeśli ktoś oczekuje poklasku pod każdym wierszem, warto się tam wpisać i publikować.
Wolę szczerą krytykę niż zostawienie dwóch słów pod wierszem, które nic nie znaczą. Nie zauważyłaś, że ludzie omijają wiersze przewrażliwionych na swoim punkcie osób lub chwalą je na siłę, bo nie chcą dostać po uszach?

Jeśli autor jest świadomy tego co robi i że robi to dobrze, powinien robić swoje. A że spotka się z krytyką? To normalne.

Środowisko ludzi piszących i komentujących nie jest duże, więc wszędzie spotkasz tych samych. Takie życie. Jeśli chodzi o mnie, jestem aktywna tylko w dwóch miejscach i nie sądzę, żeby ktoś miał czas angażować się wszędzie.

Twoja wypowiedź trochę przypomina mi pewnego janosikującego "buntownika", tylko on jest manipulantem - u Ciebie tylko gorycz i brak umiejętności pogodzenia się z krytyką i sprzecznym z intencją odautorską odbiorem i zrozumieniem Twojego wiersza, co jest normalne.

Pozdrawiam.

[Lucile]

W świetle powyższych wypowiedzi nie żałuję, że Ósme Piętro jest moim pierwszym i jedynym portalem, na jaki się kiedykolwiek zalogowałam.

[Patka]

Po pierwsze - tekst, jasne, miniaturką jest, ale też podpada pod publicystykę, jakieś własne przemyślenia, krótkie bo krótkie, ale jednak. Może nawet bardziej by pasowało do działu Poradnik Komentatora - w końcu tekst dotyczy komentowania tekstów. Wątpię też, by autorka opublikowała go, by otrzymać rady dotyczące pisania czy poprosić o wskazanie błędów.
Po drugie - nie wiem, co myśleć o samym utworze... Ludzie od dawien dawna się żalą, jacy to krytycy są okropni. Niczego nowego nie odkryłaś, elko. Mówienie, że na forach jest jak na wojnie, jest jednak przesadą.

Nie wystarczy napisać, trzeba się jeszcze obronić, a nierzadko atakować.

Obronić tak, choć dużo osób twierdzi, że tekst obroni się sam, co uważam za bzdurę. Atakować? W życiu. Tak samo komentator nie może atakować autora.

Ciekawe, czy wiedzą o tym ci, którzy trzymają w dłoniach ''władzę''? Pewnie nawet nie myślą o tym, zajęci eliminowaniem konkurencji...

Jestem ciekawa, co na to powiedzą Admini...

[Alicja Jonasz]

Ja jestem za tym, żeby pisać, pisać i jeszcze raz pisać. I za tym, żeby czytać, czytać i jeszcze raz czytać. I za tym, żeby pisać, rozwijać się, szlifować styl, itp. A jeśli autor publikuje tekst, musi liczyć się z tym, że ludzie zechcą wypowiedzieć się na jego temat. No tak... Czym ci komentatorzy się kierują, to już ich sprawa. Myślę, że po pewnym czasie autor wyczuje, który komentator doradza dobrze, mądrze, rozwijająco, a który złośliwie, niszczycielsko. Opinia innych jest ważna i nie wolno z niej rezygnować ani obrażać się. A ja myślę, że tekst w ogóle nie powinien się bronić, po prostu niech sobie czeka na czytelnika, który albo coś w nim znajdzie, po swojemu zinterpretuje, albo rzuci "w kąt". Groteskowe wydają się niektóre wzmianki autora o tym, co chciałem powiedzieć, a czego czytelnik nie odczytał:) Powyższy tekst rzeczywiście mało ma w sobie "literackości", przypomina wpis w pamiętniku, wiele w nim rozgoryczenia, żalu. Inni winni? Ludzie jak ludzie, jedni złośliwi, zazdrośni, inni dobrzy i mądrzy:) Pisać, pisać, pisać, jeśli tak serce podpowiada...

[elka]

elka pisze:
Ciekawe, czy wiedzą o tym ci, którzy trzymają w dłoniach ''władzę''? Pewnie nawet nie myślą o tym, zajęci eliminowaniem konkurencji...


Jestem ciekawa, co na to powiedzą Admini...

A co na to mogą powiedzieć Admini, kiedy to nie o nich. Zwróć uwagę, że władza jest w cudzysłowiu. Czytaj Patko ze zrozumieniem z łaski swojej, bo doprowadzisz do wojny, a nikomu to niepotrzebne.

Twoja wypowiedź trochę przypomina mi pewnego janosikującego "buntownika", tylko on jest manipulantem - u Ciebie tylko gorycz i brak umiejętności pogodzenia się z krytyką i sprzecznym z intencją odautorską odbiorem i zrozumieniem Twojego wiersza, co jest normalne.

Dorota, Ty dobrze wiesz, że nie chodzi o problem pogodzenia się z krytyką. Problemem jest taka krytyka, która wytrąca pióro z ręki.
Zobacz komentarze Glo, szczere, mądre, z wielką wiedzą. Ona wie o czym pisze, co widać w każdym słowie. Ona tak rozumie i czuje poezję, że ja czuję się przy niej naga. I z tych komentarzy można czerpać wiedzę, można się uczyć.
Ale czego można się nauczyć z komentarzy, na każdym forum innych, jakby dostosowanych do miejsca. Toż to tworzy chaos. Raz czytam świetny wiersz, żeby na innym przeczytać, do poprawy. I co robić ? Poprawiać, czy śmiać się z komentujących, jak myślisz?

W świetle powyższych wypowiedzi nie żałuję, że Ósme Piętro jest moim pierwszym i jedynym portalem, na jaki się kiedykolwiek zalogowałam.

Ja też przez długi czas byłam tylko na Ósmym i żałuję, że poszłam na inne. Przykro jest zobaczyć tych samych ludzi w innych odsłonach.
Nigdy nie zmieniaj portalu, Lucynko...

Ludzie jak ludzie, jedni złośliwi, zazdrośni, inni dobrzy i mądrzy:)

Alicjo, życzę Ci w komentarzach tylko tych mądrych...

Pozdrawiam.elka.

[Patka]

Zwróć uwagę, że władza jest w cudzysłowiu

A butelka leży w rowiu.

A co na to mogą powiedzieć Admini, kiedy to nie o nich

Nie wiedziałam, że kto inny trzyma władzę (przepraszam - "władzę") na forum niż Admini. Może ja, jako Oddziałowa? Pierwszy lepszy Moderator? Zwykli userzy?

Czytaj Patko ze zrozumieniem z łaski swojej, bo doprowadzisz do wojny, a nikomu to niepotrzebne.

Emocje niepotrzebne, droga elko. Wiem też, że przynajmniej jeszcze jedna osoba tak zrozumiała tamto zdanie jak ja. I sądzę, że znalazłoby się takich osób więcej. We wcześniejszych zdaniach mówisz o forach, więc oczywiste, że, czytając o "władzy", człowiekowi przychodzi na myśl właśnie Administrator takiego forum. Jeśli chodzi ci o coś innego, trzeba było tak zredagować zdanie, by nie było wątpliwości.

[Alicja Jonasz]

Lubię powroty. To tak, jakby odzyskać utracone...

[skaranie boskie]

Jestem ciekawa, co na to powiedzą Admini...

Nie wiem, co powie Glo. Ja pokuszę się o polemikę.
Zacznijmy od nieszczęsnego

zajęci eliminowaniem konkurencji

Powiedz, dziewczyno, jaką to konkurencję wyeliminowałem? Kiedy i w jaki sposób?
Może nawet nie wiem, że taki ze mnie eliminator? Terminator może?
Chyba, że ktoś odpadł przy powitalnej kolejce i mam go na sumieniu...

Najlepsze są jednak komentarze. Na każdym forum inne, do tego samego wiersza, na dodatek pisane przez tę samą osobę. Konia z rzędem temu, kto to zrozumie.

A wiesz, że w dawnych czasach, kiedy udzielałem się jeszcze na innych forach literackich, zdarzało mi się komentować dwojako? Tak, bo komentarz zawsze jest taki, jak odbiór utworu, a na ten skaładają się wypadkowe wielu funkcji. Ten sam utwór mogę czytać, będąc w szampańskim nastroju, ale mogę też poddany chwilowej rozpaczy. Za każdym razem inaczej on do mnie trafi. Dziś mogę uznać, że zawiera on wspaniałe środki artystyczne, które jutro - poszerzywszy akurat swą wiedzę - mogę uznać za przejaw grafomanii. Chyba żaden komentarz nie jest wyrocznią, chyba, że większość komentujących twierdzi to samo.

Wchodząc na portal, trzeba przygotować się jak do wojny. Nie wystarczy napisać, trzeba się jeszcze obronić, a nierzadko atakować. Może dlatego tak dużo ludzi rezygnuje. Zabija ich krytyka.

Nie uważam, że trzeba się gotować na wojnę. Nigdy tak nie odbierałem swoich konfrontacji z odbiorcą. Przyznam, że kiedyś, na jakimś tam portalu poczułem się przez moment mocno niedowartościowany, sądząc, że wszyscy tam komentujący nie dorośli zwyczajnie do mojego talentu. Na szczęście znalazł się ktoś, kto potrafił mi przekonująco wytłumaczyć, że epoka romantyzmu odeszła w niebyt historii wraz z wojnami napoleońskimi i choćbym czterech "Panów Tadeuszów" napisał, świat będzie mi wytykał grafomaństwo. Dziś staram się tę wiedzę przekazać innym. Jeśli ją wchłoną, na pewno nie będą wypisywać takich bzdur, jak te, które właśnie przychodzi mi komentować.

Ciężko być poetą...

Nie wiem. Może ciężko. Ale czy trzeba koniecznie nim być?
Pozwól, że zacytuję tu C. K. Norwida:

Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?
(Bransoletka)

Ja wybieram to drugie. Wystarczy, by poczuć magię poezji, za mało zaś, by zdążyło być ciężko. I Tobie tego samego życzę.