urodziny

[Ania Ostrowska]

moja starość ma zepsute zęby
i nieświeży oddech co za różnica
wczorajszy dzień przedwczorajsze
piersi ramiona kąciki ust w kształcie
bezkształcie bezradnie beznadziejnie
zwiesza opuszcza zasłania szura
głośno tym głośniej donośniej dorośnij
pan czas dzwoni jak woźny
nie zdążę

[Henryk VIII]

ANIU serdeczna ,
wiersz tyka granic , jest transcendencja, jest też akcent moralny ( "dorośnij") , Pan - nie powinno być małą literą, to przecież Mu się należy szacunek nasz - dzwoni nam wszem, POMIMO...
Bardzo dobry, prawdziwy tekst.
No... tak myślę przynajmniej ja - h8

[Ania Ostrowska]

Pan - nie powinno być małą literą, to przecież Mu się należy szacunek nasz - dzwoni nam wszem, POMIMO...

jeśli peelka jest na bakier z Panem Czasem, to może właśnie chce mu małą literą to okazać?

Dziękuję, Henryku, najserdeczniej

[Bożena]

jednym słowem świetny- czytając czuje się obecność tykającego zegara i świadomość upływającego czasu- pozdrawiam

[Ania Ostrowska]

miło mi to słyszeć, Bożeno, bardzo dziękuję i pozdrawiam też

[Marcin Sztelak]

Świetny wiersz, czyta się na jednym wdechu, daję to wrażenie pośpiechu, co doskonale współgra z puentą. Cóż nikt z nas nie zdąży, ale i zdąży tylko że niekoniecznie tam gdzie byśmy chcieli.

Pozdrawiam.

[lczerwosz]

czyta się bez przestankowych znaków, na jednym tchu
a to zabieg poetycki powoduje podświadome zdenerwowanie pośpiechem

[Ania Ostrowska]

Marcinie, Leszku, bardzo dziękuję, zastanawiałam się, czy w takiej zbitej formie wiersz powinien zostać, czy podzielić go na części, żeby, jak mi radzono, wpuścić do niego trochę powietrza. Zdecydowałam się zostawić i cieszę się z tego, bo wnosząc z Waszych komentarzy, to była dobra decyzja.
Pozdrawiam serdecznie

[ajw]

Tak szybko się czyta jak szybko przemija nasz czas na ziemi.. Dobry wiersz.

A przy okazji na wesoło:
Kobieta w pięćdziesiatą rocznicę ślubu po przebudzeniu przegląda się w lustrze i widzi: zmarszczki, przerzedzone włosy, ubytki w uzębieniu, wory pod oczami.. po czym z satysfakcją mówi: "no i dobrze tak, skurwielowi!"

[Ania Ostrowska]

Bardzo dziękuję, ajw