być może

[nienażarty]

być może kiedyś się spotkamy
za horyzontem tysiąca słońc
gdzie nie ma żadnych państw i granic
wśród gwiazd znajdziemy własny kąt

będziemy pierwej szukać siebie
poznając skryte tajniki dróg
w osobliwościach co o nich nie wie
albo zapomniał Stwórca Bóg

w czasoprzestrzeni jakiś tunel
pozwala świata odwiedzić skraj
kształty galaktyk docenić cudne
i może znaleźć w końcu raj

zachwyci jeszcze plik wymiarów
gdyż równoległy kreują świat
czy wspólne szczęście nam było dane
ale żałować już nie czas

idąc po drodze się pożremy
tak dla zasady o byle co
i jak onegdaj na naszej ziemi
niechcący łokciem stukasz w nos

otwieram oczy wciąż zaspany
kanapa szafa gwiaździsta noc
być może kiedyś się spotkamy
za horyzontem tysiąca słońc

[Henryk VIII]

Bardzo dobra poezja, piszesz: "być może kiedyś się spotkamy
za horyzontem tysiąca słońc" bardzo zgrabna klamra - rozpoczyna ona oraz kończy utwór , tak że staje się on bardzo spójny i dokończony ( dopracowany). Dla mnie super!
h8

[nienażarty]

dzięki
pozdrawiam

[Leon Gutner]

Chociaż nie jest to do końca Leonowa poetyka to jednak czytało mi się bardzo dobrze .
Przyjemny wiersz .

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

idąc po drodze się pożremy

a jednak wciąż nienażarty, potwierdzasz to. A za wiersz brawa , płynie ładnie, i niesie mnie swoim nurtem

[nienażarty]

Leo
każdy ma swoją poetykę i o to idzie

coobus
dzięki spójrz wokół siebie - pożerania wokół pełno )