senność

[datura]

70x100 cm
technika mieszana (tusz, węgiel, pastel) na zagruntowanej tekturze
2014
postać o nietypowych proporcjach, które starałam się uchwycić

[Gorgiasz]

Twarz ciekawa i wyrazista, ale z plastiku, włosy dwuwymiarowe. Zachwiane proporcje: głowa za duża względem korpusu, a dłoń na pierwszym planie względem wszystkiego. Takie deformacje może robić aparat fotograficzny, szczególnie w dłoniach niedoświadczonego amatora (z pominięciem chęci świadomego uzyskania odpowiedniego efektu), ale żeby artysta... Piszesz, że takie było założenie, ale nie wygląda to przekonująco.
Natomiast tło jest wyjątkowo interesujące i właściwie ono przyciąga uwagę; szczególnie łuki zachodzące na pierwszy plan, czyli blat stołu i świetnie wiążące całość, jak również dwa pionowe akcenty z prawej strony, równoważące kompozycję i mogące się kojarzyć ze "zmaterializowanymi" promieniami światła.
Również ciekawa jest kolorystyka, przejście od zimnych do ciepłych tonów. Niepotrzebnie wprowadziłaś trochę ciepłego brązu w leżącą dłoń; gdyby nie to, perspektywa byłaby głębsza, ale i tak lewa strona intrygująco i "niesztampowo" wychodzi do przodu.

[Lucile]

Z uwagą przeczytałam komentarz Gorgiasza. Wnikliwa analiza, jak wszystko co robi (na naszym portalu, bo znam Go tylko stąd)
jest pogłębione i przemyślane - warto wczytywać się w Jego słowa.

Ja odbieram Twój obraz nieco inaczej - widzę jego "barwę" oraz atmosferę - i jestem pod wrażeniem.
Rysująca się na twarzy modelki senność, świetnie koresponduje z lewą dłonią, jakby bezładnie położoną na stole.
Prawa z trudem podtrzymuje zbyt dużą głowę, widzę jej wysiłek.
Te łuki i pionowe akcenty w tle, o których pisze Gorgiasz, to dla mnie cienie i może nawet przeżywane sny. Za całość
Pozdrawiam
Lucile