Świat łamie po równo

[Lucile]

Zbieram odpryski.
Sklejam. Niedopasowane
warczą krawędziami.

Świat łamie po równo,
a jeśli nie zdoła - zabija.

[eka]

Odpryski to nie równo łamane części, ale i my też, podobnie jak świat potrafimy łamać - niekoniecznie 50/50.

Bardzo fajne to metaforyczne warczenie krawędzi, Lu.

[Lucile]

Bardzo fajne to metaforyczne warczenie krawędzi, Lu.

Dziękuję, pozdrawiam i może filiżanka dobrej, południowej kawy z odrobiną amaretto
Lu

[Henryk VIII]

Witaj,
wiersz bardzo trafny, mądry, wręcz filozoficzny, oszczędność słowa daje głos rzeczywistości. Wiele tu pesymizmu, ale jakże inaczej, skoro ogólnie to prawda. tylko tutaj należy skorzystać z podstawowych definicji - bo co to jest świat? Co to jest świat?!!! Czy to jest coś, co w nas, poza nami, czy stanowimy jego część, a jeśli tak to jaką. Czy i my łamiemy? Zabijamy? Czy to wyłącznie... "oni"...?

h8

[em_]

Człowiek stara się wyprzeć to, co mu nie wychodzi, swoje błędy
- tak odczytuję Twoje wersy
i w taki sposób mnie przekonują.
Pozdrawiam

[Lucile]

em_, H8,

miło mi, ze ten drobiazg zasłużył na komentarz, dziękuję

tylko tutaj należy skorzystać z podstawowych definicji - bo co to jest świat? Co to jest świat?!!! Czy to jest coś, co w nas, poza nami, czy stanowimy jego część, a jeśli tak to jaką. Czy i my łamiemy? Zabijamy? Czy to wyłącznie... "oni"...?

That is the question

Człowiek stara się wyprzeć to, co mu nie wychodzi, swoje błędy
- tak odczytuję Twoje wersy
i w taki sposób mnie przekonują.

To dobrze, bowiem zawsze to satysfakcja dla autora, gdy tekst czyta się na wiele sposobów.

Chętnie wypiłabym z Paniami potrójne espresso

A swoją drogą, czy na dworze Tudorów delektowano się tym szlachetnym trunkiem?
Czy Wasza Wysokość - oczywiście, jeżeli to nie jest zbyt nachalne pytanie - może mi zdradzić?

Ukłony i serdeczności
Lucile

[Henryk VIII]

Milady!,
widzę, iż stary Szekspir równie nieśmiertelny jak nasze ziemskie dylematy ... Tak trzymać!

[elka]

Świat łamie po równo... ile cierpienia, tyle radości, chociaż, żeby osiągnąć tę radość trzeba się jeszcze napracować... zbierać, sklejać.

Kilka słów, a trzeba się przy nich nagimnastykować.

Pozdrawiam.elka.

[Lucile]

Witaj Elu,
miło, że zajrzałaś, dziękuję.

Kilka słów, a trzeba się przy nich nagimnastykować.

No własnie, taka gimnastyka umysłu, to dla mnie najlepsze panaceum na wszelkie
chandry, doły, rozterki, smuteczki i tym podobne przypadłości.

Serdeczności ślę
Lucile

[iTuiTam]

...
Świat łamie po równo,
...

Hmm, żeby łamał po równo, to pół biedy. Niejednemu z nas dostaje się tylko okruch.

serdecznie
iTuiTam