Bez gadania

[elka]

Milczałam, kiedy burzyłeś w szklance
codzienność,
a potem płakałeś winem
wylanym na los.
Nie, to nie było zamierzone.
Czasami po prostu trudno odnaleźć usta
w rozbitym lustrze.

Krzyczałeś, gdy spakowałam wszystkie
krzywdy i wystawiłam za drzwi,
a mogłeś przecież milczeć,
albo chociaż utonąć w gniewie,
dopóki cisza nie wyrzuci
pustej butelki na dno.

[AS...]

Eluś
wygląda na to,
że z założenia przyjęłaś tezę:
czytelnik nie ma nic do gadania,
ma przeczytać wiersz i koniec, kropka

czy są w Twoim życiu rzeczy, które Cię zadziwiają?
zjawiska, które Cię zaskakują?
niezwykłe zdarzenia zdolne odebrać mowę?
coś, co tylko Ty potrafisz dostrzec?

jeśli tak, to tak właśnie napisz wiersz;
ten wiersz

[elka]

As-ie, wielkie dzięki za przeczytanie i wskazówki. Szczerze mówiąc chciałam spróbować czegoś innego. Zamiast oszczędności - przegadanie. Nie czuję się w tym, ale strasznie chciałam spróbować powiedzieć wszystko... i powiedziałam, odbierając czytelnikowi całą frajdę...

Potraktuj to proszę, jak nieudolną próbę.

Pozdrawiam.elka.

[tabakiera]

Elu, czytałam Twoje lepsze wiersze.
Doceniam próbę zastosowania klamry ze słowa "milczeć".

Po co dywiz na końcu? Chyba przez przypadek.

[elka]

Dorotko, tu wszystko jest przypadkiem. Beznadziejnym przypadkiem.

Chciałam spróbować napisać inaczej, ale muszę jeszcze o tym pomyśleć... trochę znudziły mnie miniatury.

Dziękuję, że rzuciłaś fachowym okiem.

Pozdrawiam.elka.

[Henryk VIII]

Witaj,
napiszę o swych odczuciach ( są one - naturalnie - subiektywne) .
To zacznę od tytułu - który jest tu przekorny - ale jakoś... , przepraszam z serca szczerość, ale... mi zgrzyta. Oczywiście daleko mi do podpowiadania lepszego - owszem, przyznaję się do nieudanych prób poszukania go w samym tekście .... Poddaję się! - w tym momencie nie wiem, jaki byłby trafniejszy - ale czuję, że powinien ciut inny...
Druga sprawa - ten fragment:" Czasami po prostu trudno znaleźć usta
w rozbitym lustrze." - wiesz... uważam, że to zbędne dopowiedzenie, tym bardziej, że motyw i ust, i lustra bywał na przestrzeni ostatnich wieków aż nazbyt wykorzystywany.
Zobacz tak:

"Milczałam, kiedy burzyłeś w szklance
codzienność, a potem płakałeś
winem wylanym na dywan.

Nie, to nie było
zamierzone.

Krzyczałeś, gdy spakowałam wszystkie
krzywdy i wystawiłam za drzwi.

Krzyczałeś,
że powinnam milczeć."

To tylko jeden z wariantów - nie mam pewności, czy najkorzystniejszy - ale tak czy siak sądzę, iż dla tego tekstu lepiej będzie - jakkolwiek rozłożyć wersy - by ten wskazany fragment wyłączyć z całości.

Uważam też , że 2 ostatnie zwrotki są bardzo! dobre -ale tracą w zderzeniu z ustami i lustrem.

Tak ja myślę.
Napisz, co sądzisz.

h8

[elka]

H8, ja eksperymentuję. Chciałam pokazać alkoholika, który pije do lustra... stąd to lustro było dla mnie ważne, bez względu na to, jak często wykorzystywane już w poezji. Swoją drogą, to nieładnie, że wszystko już zostało napisane i trzeba aż tak się gimnastykować, żeby, i sens był , i rzeczywisty obraz.

Tytuł, czy przekorny? Dla kogoś, kto miał w założeniu, tylko milczeć, akceptując w ten sposób alkoholizm, spakowane walizki, to krzyk, to wyrzucenie z siebie nagromadzonych latami emocji, czyli przegadanie.

H8, z której strony by nie patrzeć, źle to napisałam, ale tak bardzo podobają mi się wiersze ''przegadane'', że chciałam spróbować.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

Milczałam, kiedy burzyłeś w szklance
codzienność. Czasami po prostu trudno znaleźć
usta w rozbitym lustrze. Krzyczałeś,

gdy spakowałam wszystkie krzywdy
i wystawiłam za drzwi. Krzyczałeś,
że powinnam milczeć.


Witaj
Jak widzisz trudność z metaforycznym szukaniem ust (tu mówieniem) powiązałam z peelką, pozbywając się aktu wylewania alkoholu przez bohatera. W ten sposób wydaje mi się, że bardziej uwypuklony jest kontrast między jej milczeniem a jego krzykiem. Żaden element nie odciąga od clou.
Zaintrygowało mnie spakowanie i wystawianie krzywd za drzwi, wiem, można w krzywdach umieścić pijącego bohatera, ale odebrałam to inaczej. Odrodzenie poprzez mentalne pozbycie się łatki ofiary. Wewnętrzną siłę, która odważnie zaczęła artykułować swoje prawa.

[biegnąca po fali]

elko - doskonale Cię rozumiem. Sama też próbuję nowych rzeczy i różnie na tym wychodzę.
Przeważnie źle, ale tak sobie myślę, że wszystko czegoś uczy, więc nie ma co się wstydzić
nieudanych prób tylko walczyć dalej

[elka]

Eko, dzięki stokrotne za poprawę wiersza [ swoją drogą zrobiłaś to świetnie], muszę trochę pomyśleć, w jaki sposób go zmienić, ulepszyć.

Biegnąca po fali, masz rację nieudanych prób nie trzeba się wstydzić, tylko uczyć na błędach. Ja lubię się uczyć, zawsze lubiłam.

Pozdrawiam.elka.