Kauteryzacja

[Marcin Sztelak]

Czas spada, na łeb, na szyję,
palcem umaczanym w winie
zapisuję wiersze na twojej piersi.

Być może pamiętasz to inaczej,
lecz wciąż się składam z przeinaczeń,
półprawd i jawnych oszustw.

I jeśli ktoś nas kiedyś podsumuje,
pewnie będę na minusie. Ale milczysz,
więc teraz wychodzi na moje.

Wiem, zważą, zmierzą, tutaj obetną,
tam dodadzą, Mimo wszystko palcem
umaczanym w winie.

Poza tym boli, nic dziwnego.
Przecież spadam, w przestrzeń.
Na łeb, na szyję.

[Henryk VIII]

Witaj,
tekst mocny, tytuł chyba jeszcze mocniejszy. Przypalanie żegadłem - od kautērion czyli żelaza do piętnowania.
Okrutnie - a przy okazji i gorzko. Piszesz:" I jeśli ktoś nas kiedyś podsumuje,
pewnie będę na minusie. Ale milczysz,
więc teraz wychodzi na moje." ...
Mocny, dobry tekst

h8

[Alek Osiński]

Czas spada, na łeb, na szyję,
palcem umaczanym w winie
zapisuję wiersze na twojej piersi.

Być może pamiętasz to inaczej,
lecz wciąż się składam z przeinaczeń,
półprawd i jawnych oszustw.

I jeśli ktoś nas kiedyś podsumuje,
pewnie będę na minusie. Ale milczysz,
więc teraz wychodzi na moje.

Wyborne

[Mchuszmer]

Ciekawy eksperyment z rymami niedokładnymi, zwłaszcza odległym, wiążącym kompozycję (wersy 1. i 4. od dołu); wprowadzają pewną lekkość, paradoksalnie bardziej właśnie dojmującą, która może świadczyć o potrzebie dystansu stoickiego peela do bolesnej treści.
Pozdrawiam :-)

[biegnąca po fali]

Marcinie - nie zawodzisz. Brawo!

Pozdrawiam