Podspodzie

[alchemik]

Za pewne sprawy, w pisanym czasie
pęka godzina, trzeba zapłacić.
Zbraknie waluty, więc na rozstajach
demony lżą cię, mieszając trasę.

Zaczniesz im tańczyć, jak ci zagrają.
W głąb szamba każą do bólu patrzeć.
Będą popychać w przepaści skraje.
Już nie wspinaczka, tylko spadanie.

Zawracasz z drogi. W ćmie błędnie krążysz.
Płomień od wnętrza pali twą zbroję.
Żegnasz się z życiem, odpływasz z prądem.
Oślepia nawet w liszajach księżyc.

Zrywasz w kawałach nadpsute ciało.
Szpik z kości wsysasz, w zaszłość pogrążasz.
I jakby tego było za mało,
schodzisz do jaskiń, bo tam czekają.

Cienie zgłodniałe w bramach przedpiekla.
Lecz, kiedy niemal dno osiągając,
w szparze powidok refleksów świetlnych
kolnie powiekę, nim duszę przeklniesz.

Nadchodzi chwila, która w bezczasie
zastyga smrodem inferna stęchłym.
Wtedy się odbij, nic już nie stracisz.
Obróć na swoim zdartym obcasie.

[Leon Gutner]

Ciekawe .
Inne takie .
Ciekawsze w formie niż w treści .
W treści za dużo smrodnych rzeczy.

Poczytałem jednak z ciekawością .

Uszanowanie L.G.

[alchemik]

Fakt, Leonie.
Skupiłem się na formie, eksperymentując z układem rymów.
Ja wciąż eksperymentuję.
Może wykorzystam doświadczenia, pisząc coś bardziej pachnącego.
Jurek

[Eärendil]

taki trochę mix Witkacego z Alchemikiem... trudny wiersz, ale jak już wspomniał przedmówca, ciekawy. Warto było poczytać. Pozdrawiam