Na powitanie

[czochrata]

/w rocznicę Grudnia/

spadł kolejny śnieg
tak biało się stało
i grożnie


ludzie na ulicach
wyciągali do siebie
zimne dłonie
coraz bardziej lodowaciały

w mieście po pewnym czasie
słychać było chrzęst kości
nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

[anastazja]

nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

brrr... dreszczowiec bardzo dobry

[SamoZuo]

Ciekawe spojrzenie
zamiast się szanować, na powitanie łamiemy sobie kości zmrożeni lodem własnym i innych, coś w tym jest

Pozdrawiam

[czochrata]

anastazjo,dzięki za przeczytanie
SamoZuo,trochę nie tak...wiersz został poświęcony ofiarom stanu wojennego,do których pamięć wraca każdej,kolejnej zimy...ale dzięki

[Gloinnen]

spadł kolejny śnieg
tak biało się stało
i groźnie ---> dodałam żeby trochę upłynnić rytm, ale to tylko tak na moje ucho.

ludzie na ulicach
wyciągali do siebie
zimne dłonie
coraz bardziej lodowaciały ---> zamieniłam kolejność, wydaje mi się, że tak brzmi lepiej.

w mieście po pewnym czasie
słychać było chrzęst kości
nie wiedzieliśmy
mróz to
czy śmierć wita

Wiersz jest kapitalny, zwłaszcza ostatnia strofa - wspaniale zbudowane napięcie, doskonale uchwycony klimat tamtych zdarzeń.

Pozdrawiam,


Glo.

[Bożena]

do tytułu dodałabym- 13

plus za wiersz

[Arti]

zmieniłbym tak jak Glo (za wyjątkiem pierwszej strofy)

zimne dłonie
coraz bardziej lodowaciały

choć wciąż zastanawiam się czy te zimne są tak naprawdę potrzebne
wiadomo, że zimne skoro lodowaciały (z zimą w tle)

to jest dobry wiersz, bardzo trudny temat

dzięki

[Alek Osiński]

Szczerze powiem, że moim zdaniem nie wyszło niestety dobrze
zbyt typowo-martyrologicznie,
ale widzę, że inni są odmiennego zdania
to się nie przejmuj, sorki

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Bo temat w sumie martyrologiczny, ale sam wiersz nie jest właśnie tą martyrologią przesiąknięty. Wręcz przeciwnie, to zapis dość ulotnego wrażenia, które jednak otwiera się na bardzo dramatyczną głębię, ale bez patosu (moim zdaniem) i bez uderzania w spiżowe dzwony.

Pozdrawiam

[perfidny krasnal]

ludzie na ulicach
wyciągali do siebie
zimne dłonie
lodowaciały coraz bardziej

Krasnal poczuł jakby wyciągała po niego ręce
jakaś mało ponętna kostucha w kasku ormo.
Dla krasnala to jest zbyt przygnębiające



p. krasnal