gąski

[nienażarty]

w miejscu gdzie promień stale walczy z cieniem
a impet wiatru obraca się w niwecz
i wszystko chodzące znajduje spełnienie
możesz spotkać gąski zielone żółte i siwe

na stanowisku słonecznym i suchym
w niewielkich grupach w ciszy wyczekują
oko przyciągając pięknym kapeluszem
że natychmiast pragniesz delikatnie dłonią ująć

i szybko wyrwać by się przyjrzeć z bliska
wysmukłej talii ocenić kapelusz
czasami zadarty byś dostrzegł spod liścia
i zapragnął posiąść w wiadomym od wieków celu

dał się zniewolić wachlarzami smaków
miłym dotykiem usta swe obdarzyć
apetyt postawić finezją zapachu
rozkoszy ulegnie także młodzieniec i starzyk

[Leon Gutner]

Ciekawe .
Leo zajrzał z przyjemnością czytając .
Tu i ówdzie wyrównałbym rytm a poza tym bez zastrzeżeń .

Z ukłonami L.G.

[Henryk VIII]

Oj,oj - DOTYKASZ MEJ TĘSKNOTY AŻ DO KRWI !
Znam też kilku innych poetów, którzy z chęcią podpisaliby się pod Twym WIERSZEM

h8

[nienażarty]

Leon Gutner

co Ciebie zaciekawiło las grzyby...
Dzięki

Henryk VIII

och te tęsknoty do gąsek

pozdrawiam

[Patka]

Takiego zakończenia - ostatniej strofy - się nie spodziewałam; wiersz zaczyna się spokojnie i płynie niewinnie, a tu takie coś. Podoba mi się, że przejście jest spokojne, że nie stawiasz grubej krechy, że o tu już będzie inaczej, dzięki czemu efekt zaskoczenia jest jeszcze większy. Całość sprawnie napisana z bardzo dobrymi rymami.

Pozdrawiam
Patka