Cumulonimbusy

[Marcin Sztelak]

Czekam na deszcz. Gwałtowny,
zmywający grzechy naszych braci.
Bo moje są bliższe ciału
albo na stałe zatopione w szkle.

Codziennie rano zamykam oczy,
świt boli, wypalając na skórze znaki
upływającego czasu.

Oczywiście nie śnię, sny kłamią,
szczególnie o tobie, nieważne
kim aktualnie jesteś.

Liczy się, że już nie przychodzisz,
wypełniając dzień nieobecnością.
Zbyt natrętną,

więc czekam na deszcz. Jakikolwiek.

[alchemik]

Deszcz jako obecność, manifestacja, obmywająca, kojąca.
Albo też odwracająca uwagę. A cumulonimbusy niosą gwałtowne zmiany.
Wysoko rozbudowane, gęste chmury obiecujące nie tylko deszcz, ale i grad, śnieg, bądź burze. A zmiany są pożądane, kiedy pożądamy nieobecną nieobecność, nieważne kogo, ale kogoś kogo brak.
Przemówił do mnie, Marcinie.

Jurek

[biegnąca po fali]

Po prostu świetny!

[Henryk VIII]

... owszem, masz rację... Spora tu porcja pesymizmu, z iskierką ( czekania / nadziei) - która nie wiadomo, czy zrobi światło,

h8