Gry losowe (z cyklu "Miasta")

[ble]

Idziesz zakręcasz kubkiem
wytrącasz lęk

mężczyźni którzy klną
kobiety które wróżą
marszczą brwi w tajne znaki
olbrzym
to kilka kresek
reszta z nas

Kurhany
za kurhanami kościół
za kościołem rynek ulice
znaczą street
rzućmy jeszcze raz kości
niech stanie się oczywiste
że runy odczyniają

Jeśli się nimi podpisać
cały strach skuty w baszty
a ty
zakręcasz kubkiem
wygrywasz lęk

[czochrata]

dobry,bo trudno się czyta...

[Miladora]

Ciekawa gra, Ble.

Pomyślałabym tylko nad "którzy klną/którzy wróżą" i "marszczą" - sporo tego na "ą" i powt. "którzy".
Może coś w tym sensie?:
- klnący mężczyźni
kobiety które wróżą
brwi zmarszczone w tajne znaki

Spodobało mi się nawiązanie w poincie do początku.

Dobrego

[Alek Osiński]

Wróżenie to ryzykowna sprawa
może jeszcze bardziej pogmatwać

Wiersz trochę rozbiegany
jak gromadka dzieci
może to przez te ulice

[SamoZuo]

Mądry wiersz

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Mnie się ten wiersz bardzo podoba.
Chyba ze względu na zawarte w nim wieloznaczności.
Jakoś tak mi się skojarzyło - życie niczym miasto, w którym można się zgubić - a odniesienie do gier losowych wskazuje na przypadek, który wszystkim rządzi. Niby istnieje jakiś porządek, jakiś plan tego miasta, ale człowiek, który po nim wędruje, nie zna pierwotnej koncepcji i błądzi to tu, to tam... Na oślep. Wszystko dzieje się w ludzkim życiu na oślep, wygrywamy, przegrywamy, nie wiadomo dlaczego tak się dzieje. Chcielibyśmy wszystko kontrolować, a nie da się. Niewiele zależy od nas. My możemy tylko wybrać drogę, skręcić w prawo, albo w lewo, ale już kompletnie nie mamy pojęcia, co nas na jej końcu spotka. Tak samo, jak nigdy nie znamy ostatecznego wyniku gry.

Tak mnie poprowadziły te wersy, choć może odczytałam niewłaściwie...

Pozdrawiam,


Glo.

[Bożena]

nigdy nie wiadomo na co wypadnie i co za rogiem podoba mi się wiersz-

[ble]

Dzięki wszystkim za komentarze.
Miladora - chyba zostawię te -ą.
al z krainy os - wrózenie jest ryzykowne - kości, runy.
czochrata - Twoje kryteria oceny rozweselające
SamoZuo - mądry? nie wiem - wędrowny na pewno.
Gloinnen - dziękuję za szeroki komentarz, Twoje spojrzenie bardzo trafne. Doatkowo chodziło mi o zestawienie kurhanów, kości ludzkich i kości do gry. A z tego już blisko do run, z których powstają miasta (przez losowe rzucenie), Z tych znaków, znaszych tajemnic - baszty.
Bożena - oj, nie wiadomo co za rogiem, prawda Dzięki za czytanie.

Pozdrawiam

[stary krab]

Krab peryferyjny także lubi mieć pełny kubek pod kurhanem, zanim osiągnie street.
Najbardziej zainteresował mnie cykl, jako taki. Plejada miast na przebytym szlaku to w znacznej mierze uporządkowany ogląd minionego.

[ble]

Tak jest, Krabie, minionego albo niedoszłego.
Dziękuję za odwiedziny.