prezent

[eka]

wydarliśmy chyba wszystko
co nie jest tobą
i mną

w dłoniach
cicho jak myszka
śpi nieskończoność

[alchemik]

Pierwsze słowo w wierszu jest znaczące, bowiem wydzierać sobie można tylko w towarzystwie emocji negatywnych.
Wydzieranie sobie, to coś innego niż dzielenie się.
Choć z początku to tak może wyglądać.
Czas nie tylko zabiera, ale i określa, nadaje znaczenia.

A z drugiej strony może chodzić o unifikację, o zlanie się osobowości, dotarcie, wydarcie różnic dzielących.
A nieskończoność przyrównana do śpiącej, cichej myszki jest cudowna.
Delikatny prezent, choć nie wiem, czy da się go rozpakować.

Jurek

[Gorgiasz]

Bardzo piękna druga strofa.
Pierwsza kojarzy mi się z pradawnym nagraniem grupy "Breakout" - "Powiedzieliśmy już wszystko" z płyty "Na drugim brzegu tęczy".
Komponują się ze sobą.

[eka]

Dzięki za refleksje, Panowie.
Alchemiku, jest trzecia opcja poza wydzieraniem sobie i wydzieraniem różnic dzielących.
Wydzieramy wszystko, co nie jest tobą i mną, czyli te "przyklejone", nie nasze właściwości, nabyte, ograniczające, wydzieramy siebie z nie nas samych.
Wiem, trochę to dziwnie brzmi.



Gorgiaszu, znam oczywiście, ale... to nie ten etap.
Dziękuję.

[alchemik]

O trzeciej opcji nie pomyślałem.
Czyli wzajemne uszlachetnianie przez pozbywanie się skorup partnera.
Ciekawe. Będę miał to na uwadze przy konstruowaniu swoich wierszy.

Jurek

[eka]

Tego typu skorupy trzeba samemu z siebie zrywać, wcale niełatwa czynność, no ale impuls może pochodzić od drugiej strony i wspólnie wyznawanych wartości.
Dzięki, Jerzy.

[alchemik]

W skali wzajemnych wymian uczuciowych i emocjonalnych.
Są prezenty, podarunki, dary i ofiarowania.
Czym tak naprawdę jest wieczność zaklęta w niepozornej myszce, Ewo?!

To ważne pytanie

Jurek

[eka]

Myszka tu jest tytułowym prezentem
A czym naprawdę jest wieczność? Nie ma mądrych do jej zrozumienia, nawet przybliżanie w postaci nieskończenie rosnących in minus i in plus liczb naturalnych nic nie daje, i wydaje się działaniem płaskim, by nie powiedzieć prostackim.
Intuicja, iluminacja - to chyba jedyne na dziś narzędzia przeczuwania.
Nieskończenie rośniemy, będąc sobą, a nie zlepkiem obowiązujących norm, przekonań itd.

[Alek Osiński]

Trochę podobne przesłanie chyba jak u mnie w "spełnieniu",albo mi się tak wydaje, bo to też
przecież rodzaj spełnienia Ewo. W każdym razie idea jak i wiersz jak najbardziej słuszne

[eka]