słowo do słowa

[marta zoja]

słowa płyną między nami po oceanie
niezaspokojone
pękają kruszą się i drążą nie przynosząc
nic ważnego
czy ciało może wybłagać by noce
nieprzespane
ożyły jednym najważniejszym
słowem
nie ma mnie gdy ciągle samotnie
przenikam ciszę
jęczę płaczę dlaczego jestem więźniem
znaczeń
zapisanych i wypowiedzianych tak ulotnych
jak chwila
o poranku mocuje się ze sobą by wykrzyczeć
jestem
jednym tchem ponaglam zwątpienia
dotykiem
jednak chłód zabija wszystko rytm nie daje
pieśni
puls rozdziera duszę na strzępy gubiąc siebie
i innych

umarłam zanim się urodziłam

[Alek Osiński]

"rytm nie daje pieśni" - racja Zosiu,
trzeba się wpisać w niego własnym
oddechem. Ciekawy rytm w
tym smutnym wierszu,
na koniec jednak chyba za dużo
patosu się wkradło...



https://www.youtube.com/watch?v=YcmMFzZ7hbs

[marta zoja]

Alku, dziękuję poprawiłam... ciągle czytam Małe życie, a tam cierpienie przelewa się falami...

a może to księżyc...

https://youtu.be/SQvrASeLz3k

[Marcin Sztelak]

Wpływ księżyca? Podobno na początku było słowo, chociaż nie chcę mi się w to wierzyć, bo to człowiek nadaje znaczenia, stary dylemat, bo przecież róża nie przestanie być różą gdy nazwiemy ją innym mianem...

Pozdrawiam.

[eka]

jestem więźniem
znaczeń
zapisanych i wypowiedzianych

Hmm... zminimalizowałabym przekaz do powyższej miniatury.
Pewnie dlatego, że ostatnio ta forma tak mnie zajmuje.
Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

O tak to księżyc, ten Twój cudny i bardzo wpływowy

https://www.youtube.com/watch?v=e80qhyovOnA