Dar

[alchemik]

A gdybym ofiarował, to czy zechcesz przyjąć
tę obłą anomalię, łzę zrodzoną z bólu?

Gdy ziarnko piasku tulę, chronię skamieliną.

By krwią mi się nie wżarło, powieka wypluje -
perłą wepniesz w kolczyku. Czy zechcesz ją przyjąć?

[Lucile]

Jurku,
bardzo wymagająca i kapryśna ta peelka w Twoim wierszu.
A jeżeli nie ma przekłutych uszu, to jeszcze (tak podejrzewam)
zarzuci ofiarodawcy, że własnie ją chce narazić na ból.
I wtedy, wtedy, jego cierpienie i ofiarę, przewrotnie oraz z premedytacją, obróci przeciw niemu.
Niektóre wybranki tak mają - i już.
Nic na to nie poradzisz.
Wiem to z autopsji
Ale i Ty, skoro jesteś alchemikiem, dobrze o tym wiesz.
Następnym razem, może w alembiku, bez samookaleczenia,
wyhodujesz prezent dla wybranki

a miniaturka, jak i ta o lustrze, już w CTM zwróciła moją uwagę.

Pozdrawiam
Lu cia

[Leon Gutner]

Ciekawa forma .
Narobiłeś mi smaku a potem skończyłeś .
Tak się nie robi .

Z uszanowaniem L.G.

[elka]

Oddałam mój głos na tę miniaturę, uważam, że była najlepsza w konkursie, czysta poezja.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

I obraz i emocje... wzruszające.
Naprawdę dobre wersy.

[Liliana]

Piękne wersy, alchemiku.

[EdwardSkwarcan]

Lubię podziwiać to, czego nie umiem i krótkie formy sprawiają mi kłopoty
Szalone niespodzianki bywają interesujące

[karolek]

.

[alchemik]

Karolek, może to i nie jest offtop, bo nawiązuje do wiersza, ale skupiasz się na poście Lucile, w którym ona bardzo żartobliwie, acz trafnie charakteryzuje pewne emocjonalne relacje między partnerami i ekspartnerami.
Nie wiem na pewno, ale mam wrażenie, że przypiąłeś się do jej wypowiedzi i szerokiego spojrzenia na rzeczywistość.
To już któryś raz.

Może ty sobie kup gdzieś w antykwariacie albo w lombardzie odrobinę poczucia humoru i porządny pryzmat.

Przez co ty spogladąsz na świat?
Pryzmat rozszczepiłby ci ogląd na wszystkie barwy świata i może zrozumialbyś, jaki jest niejednoznaczny i skomplikowany.

[Lucile]

Jerzy,
nie miałam żadnych wątpliwości, że - zgodnie z moimi intencjami - pozytywnie odbierzesz komentarz do dobrego wiersza. Pisząc go, myślałam o głębokim, podszytym goryczką, smutku, jakie Twoje wersy we mnie wzbudziły. Aby odreagować (byłam pewna, że inni czytelnicy "właściwie" się nad nim pochylą), i może również dlatego, że sentymentalizm to nie moja bajka, poszłam w takie przewrotne, ale przecież życiowe klimaty.

Karolek, może to i nie jest offtop, bo nawiązuje do wiersza, ale skupiasz się na poście Lucile, w którym ona bardzo żartobliwie, acz trafnie charakteryzuje pewne emocjonalne relacje między partnerami i ekspartnerami.
Nie wiem na pewno, ale mam wrażenie, że przypiąłeś się do jej wypowiedzi i szerokiego spojrzenia na rzeczywistość.
To już któryś raz.

Gdybyś, Jerzy, sam nie poruszył tego tematu, milczałabym, bowiem; po pierwsze - tu należy skupić się na przedstawionym wierszu, po drugie - nie jestem ani agresywna, ani kłótliwa, atakuję w ostateczności, i tylko wtedy, gdy jestem przyparta do muru (w powyższych okolicznościach, na szczęście, nie zachodzi taka konieczność!). Niestety, jedną z moich rozlicznych wad, jest pamiętliwość. Jednak, skoro dotknąłeś tego tematu - coś w tym jest. Zachodzę w głowę, czym i kiedy naraziłam się karolkowi.Właściwie, coś mi tam świta, ale nie miejsce i pora o tym mówić. Może jednym z powodów jest to, iż wyczuwa, że ja nie przepadam za małymi chłopcami.

A za wiersz... zapraszam na dobre włoskie wino, co powiesz na Cesanese di Olevano Romano - została mi jeszcze jedna butelka z watykańskich piwnic.

Obiecuję, że założę naszyjnik z pereł
Lu cia