Wędrowne ptaki

[witka]

Wędrowne ptaki pozdrówcie niebo
przecież po drodze ono wypada,
gdy dokończę tutaj sprawy
starczy wieczności by pogadać.

Wędrowne ptaki powiedzcie niebu
to niedługo – jesień lub zima.
Odleciało to moje zdrowie,
trochę ludzi mnie tutaj trzyma.

Wędrowne ptaki lećcie po niebie
swoim dostojnym, swobodnym wzlotem
kiedyś te ważne dopisane wiersze
zabierzecie ode mnie z powrotem.

[eka]

Nostalgia, smutek, niemal przedsmak odejścia. Lubię ten klimat i trzeba przyznać, że wędrowność ptaków umiejętnie wykorzystana, aby go wywołać w czytelniku.

Natomiast niewyrównana, bądź brak regularności liczby sylab w wersach - zaburza rytm.

[Leon Gutner]

Nie ma tragedii .
Jak na pierwszy mój - twój odczytany wiersz jest całkiem nieźle .
Może nazbyt oznajmująco ale za to w ciekawej formie i rytmicznie ( tu i tam z jego lekkim zaburzeniem )
Poczekam jednak na kolejne publikacje .

Z uszanowaniem L.G.

[witka]

Dzięki popracuję to jeden z pierwszych ważny dla mnie.

[skaranie boskie]

To co wyżej.
Wspaniale wykorzystany motyw wędrownego ptactwa i wspaniale spaprany rytm. Ten wiersz zasługuje na dobrą rytmikę. Niekoniecznie musi być sylabotonikiem, wręcz przeciwnie, to nawet niewskazane, jednak o średniówkę o wyrównane wersy warto zadbać, wszak po drodze im z rymami, jak ptakom z niebem.
Jeśli - jak piszesz - wiersz jest dla Ciebie ważny, to spróbuj go dopracować.

[elka]

Wędrowne ptaki pozdrówcie niebo
przecież po drodze ono wypada,
niedokończone mam tutaj sprawy
starczy wieczności żeby pogadać.

Wędrowne ptaki powiedzcie niebu
że już niedługo – jesień lub zima.
Bo odleciało to moje zdrowie,
lecz trochę ludzi mnie tutaj trzyma.

Wędrowne ptaki lećcie po niebie
swoim dostojnym, swobodnym wzlotem
kiedyś te ważne spisane wiersze
weźcie ode mnie, nieście z powrotem.

Nie gniewaj się Witka, że weszłam w Twój wiersz z butami, ale on prosił się o rytm... więc spróbowałam, bo tematyka mnie ujęła.

Pozdrawiam.elka.