znicze na obłokach

[AS...]

najpierw powyrywało z imion litery
na nagrobkach
ziemia niczyja zostawiła ślady

w złączonych samotnościach
uleciały ponad
kobiety mieszkające w moich tajemnicach

[Gajka]

Spokojnie Asiku, lada dzień wszystkie anioły powrócą, trzeba tylko szeroko otworzyć księżyc

[eka]

Wszystko przemawia, bardzo udana miniatura, począwszy od tytułu, aż do magii ostatniego wersu.
Kolory, energia, ruch, refleksja.
Bardzo na tak.

[Elunia]

najpierw powyrywało z imion litery
na nagrobkach

Nie bardzo wiadomo co powyrywało. Trochę dziwnie brzmi.
Może
" powyrywane z imion litery
na nagrobkach"
i tak czytam.

[eka]

najpierw powyrywało z imion litery

Mocna, dynamiczna metafora. Gorzka konieczność.

[biegnąca po fali]

Wszystko jak trzeba. Jak zawsze zresztą

[AS...]

Gajko, pojutrze pełnia, więc znowu otworzę księżyc...
jego magia polega na tym, że przechowuje spojrzenia
wszystkich kobiet mieszkających w moich tajemnicach;
jedną z nich jest księżniczka Yong Tai...
pozdrawiam


Eluniu...
pamiętasz swoje 13-te urodziny?
gości i życzenia, które Ci składali?
nie???
to kto powyrywał ich z Twojej pamięci?
jeśli wiesz kto, podpowiedz...


Ewuś
jeszcze raz sto lat...



Eka
bardzo dziękuję...

jest coś niezwykłego w krótkich utworach,
ale czy to miniatura?
według moich asich kryteriów miniatura jest czterowersowa
(w układzie 1/2/1) albo pięciowersowa (2/1/2 lub 1/3/1);
ten kawałek ma sześć wersów;
może więc warto przyjąć (na użytek portalu)
jakąś sensowną definicję, choćby z tego względu,
że jest tu dział "okruchy poetyckie"?

[Elunia]

Wszystko ok, tylko nadal brak odpowiedzi. Może ta odpowiedź jest niepotrzebna.
Pozdrawiam

[AS...]

ano właśnie

dokładnie tak samo jak w pierwszym wersie;
dzięki, że wpadłaś

[Koleś]

Świetny tytuł, od razu zaciekawia czytelnika, a później jest tylko lepiej.
Bardzo dobrze się czyta i układ graficzny przyjemny dla oka. Fajne przerzutnie i ciekawa opowieść wciśnięta w te sześć wersów, bez przesadnej egzaltacji i zbędnego rozgadania.
Miniaturka skrojona na wymiar.
Pozdrawiam.