jak brzeg i ocean

[ajw]

powiew zmiótł z portu żaglówki,
jest spokojnie i cicho, tylko powietrze gęstnieje
od nadmiaru. wilgoć wsącza się w myśli.

szukam punktu zaczepienia w rozlanej zieleni.
strelicje, jak tropikalne ptaki szykujące się do lotu,
ożywiają nieruchomy pejzaż, w którym brzeg
urywa się gwałtownie przy spotykaniu z oceanem.

już się nie boję. lecę w ramiona niczym wody
dzikiej rzeki spadające na oślep po nagich skałach.
noc naciera z każdej strony.

[AS...]

bardzo dobre pisanie

gdyby nie Twoje wiersze
czegoś brakowałoby w poezji

pozdrawiam

[ajw]

Miło czytać takie słowa od ASA POEZJI

[biegnąca po fali]

Piękny wiersz. Można go czytać i czytać i czytać...

[ajw]

Bardzo dziękuję

[AS...]

AS to tylko moje inicjały;
nic więcej...

[ajw]

Wiem, ale nicki jak imiona niosą pewną energię
Poza tym to nie był pusty komplement. Piszę co czuję i uważam

[AS...]

dziękuję...
ale nie mam o swoich tekstach wysokiego mniemania;
nie raz to mówiłem
że od pisania wierszy
bardziej interesują mnie sposoby ich pisania;
miłego dnia

[ajw]

skromność to klasa

[elka]

Ajw, As ma rację, brakowało tu Ciebie i Twoich wierszy, bardzo brakowało...

A wiersz, jak zawsze porywa pięknymi metaforami i lekkością pióra.

Pozdrawiam.elka.