Bal na cmentarzu

[Toyer]

Raz jedyny w całym roku
gdy ciepły blask zniczy
rozświetla to co w mroku
każda dusza na zabawę liczy

panowie i panie ze stron dalekich
o balowy strój się nie martwią
ciała ich umarły na wieki
duchy niewidzialnie się bawią

bezgłośnie przy braku muzyki
rytm w tańcu i tak czują
po co im głośników ryki
na cmentarzu balują

mija godzina duchów po balu
wszyscy w zaświaty wracają
nie pozostawią po sobie bałaganu
na kolejną imprezę czekają

[tabakiera]

Wierszyk okolicznościowy, niezbyt dopracowany.
Zaburzony rytm i rymy częstochowskie. Owszem, nie ą zabronione, ale w tym wydaniu brzmią koszmarnie.
No i dosłowność do bólu.

Pozdrawiam.

[alchemik]

Nic tu po mnie, bo musiałbym się powtarzać po Dorocie.

Na pociechę

Pochód wszystkich świętych

[Henryk VIII]

A ja myślę - wiersz jest sympatyczny. Duchy są nieszkodliwe - chcą się tylko zabawić - jak ludzie, w końcu to człowiecze duchy... Kojarzy mi się troszeczkę z piosenką w której święci maja bal. Jak święci mogą, to czemu nie zwykłe duchy? Co do konstrukcji - wiersz ma charakter zabawowy , dlatego trudno tu wymagać kunsztownych, monumentalnych wersyfikacyjnych wygibasów. Nadaje się też na piosenkę - jakby kto napisał muzykę, można by zaśpiewać z gitarą np. przy ognisku
h8

[alchemik]

Czemu nie, Wasza Królewska Mość. Nie twierdzę, że treść nie jest sympatyczna.

Ale, Toyer, gdybyś chociaż nie zaburzył tak rytmu.
No wiesz, kwestia akcentowania i takie tam. Myślę, że trudno tu o melodię, a więc kwestia piosenki przy ognisku odpada.
Może ktoś się podejmie muzyki?
Koleś, przyjacielu, dałbyś radę?

Wybacz, ale nawet przy dobrych chęciach, nie mogę ocenić tego tekstu inaczej niż niedobry.
Gdybyś wstawił do Radosnej twórczości, choć uważam, że tam trzeba się bardzo starać, mógłbym ewentualnie uznać, że charakter i konstrukcja tego wiersza wynika z treści i, że jest to rodzaj pastiszu gniota.

Władca potwierdzi, że zarówno tabakiera, jak i ja jesteśmy gniotorobami, a nawet jedynymi laureatami gniotoróbstwa, a on sam, w swoim majestacie, przegrał z nami w tej zaszczytnej konkurencji.

[Patka]

Nie wiem, co robi ten wiersz w Białych. Pasuje do dwóch innych działów: Rymowanych lub do Twórczości Okolicznościowej. Że do tego drugiego mało kto zagląda i mi szkoda przerzucać tam wiersza, daję go do Rymowanych.

[Leon Gutner]

Straszne rymy .
Nie za bardzo przypadły mi też do gustu przewodnie myśli balu na cmentarzach .
Jakoś tak nie umiem o tym myśleć w ten sposób .

Zajrzałem z ciekawością .

Ukłony L.G.

[Maciek.J]

sami do rymu nie piszemy
i nie mówimy też rymem
bo jak ten łabędź niemy
belki w swych oczach
nie widzimy
a wszystko
przez te straszne rymy