Niścienie

[Napoleon North]

zasiadłem mlekiem na stole
wypiłem ciastka do okruszka
ruszam w tan z listkiem na wietrze
zdmuchuję świeczki na stopniach dorosłości
przybieram kształty nieba
otwieram tęczę od wnętrza

kwiatkiem piszę słowa na cokołach wiary
mało co z tego wysupłam do bezdrożności
czas kłuci się z domem
uśmiech znika pod niścieniami
no to jak jest z tą marskością mózgów?
pobawię się nowolewką

nadal pada ja nie wiem czemu
sprośnego deszczu nie zamawiałem
lament miętkich oczu odrywa od telewizora
wierzysz w telepatię ?
no bo co...
z tej globalnej wioski

[Henryk VIII]

Podoba mi się! Jest nadto modny - ostatnio na Ósmym neologizmy są w modzie