dni

[jabberwocky]

Dni coraz krótsze, zmrok zbyt wczesny,
jesienne gnębią mnie nastroje
choć jeszcze chłody nie nadeszły,
a zimna się najbardziej boję.

Niech wreszcie śnieg pobieli miasto,
uszczelni dachy, błoto skryje,
do piekarnika włożę ciasto,
dobrej nalewki się napiję.

Pies znów na spacer mnie wywlecze
i będzie szalał w kopnym śniegu,
czyste owieje mnie powietrze,
jeszcze poderwę się do biegu.

Tak, wolę zimę od jesieni
bo po niej następuje wiosna,
a ta jak zawsze coś odmieni,
jesień ze wszystkich pór najgorsza.

[Leon Gutner]

Taki pororoczny wierszyk.
Nawet całkiem zgrabny i Leonowi odczytał się całkiem przyjemnie .

Z uszanowaniem L.G.

[Malwina]

Mam zupełnie podobne odczucia i kilka wierszyków w tym tonie, rzewnych i płaczących, bo co by nie powiedzieć, jesień jest smutna:)

[Stella]

Zgrabnie, rytmicznie i naprawdę doskonale się czyta.

[alchemik]

Interesujące w sensie, że jednak wiosna bliższa zimie.
Wierszyk jak wierszyk
Bez błędów rytmicznych.
Z pewnością nie arcydzieło, ale grafomania też to nie jest.
Jeden z wielu o jesieni.
Przy czym budujące jest w nim oczekiwanie na zimę przez co staje się świeższy i nie jest smętnym biadoleniem.

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Jabbeewocky rzadko bywa liryczny, taki nastrój to u niego święto.
Dziś wkroczył w królestwo melancholii i od razu zrobiło mi się jakoś tak ciepło na sercu. To chyba ta nalewka