wrony

[jabberwocky]

Lubię czarne posępne wrony,
dumne, ogromne i ptaszyste.
Chodzą po parku pobielonym
i jakoś dziwnie są mi bliskie.

Potężne dzioby grzebią w śniegu
niespiesznie, jakby dla zabawy
i nic nie zmusi ich do biegu,
nawet mój pies zawsze ciekawy.

Są tu u siebie, tu mieszkają
i tylko do nich park należy.
Na nic nie liczą, nie czekają
bo żadna z nich już w nic nie wierzy.

Siedzę na ławce pochylony,
palę ostatnie papierosy
i patrzę na te czarne wrony,
jakże podobne nasze losy.

[Gorgiasz]

"ptaszyste" - piękne określenie.

I w nastroju:
https://www.youtube.com/watch?v=KYnH9w1DqJE

[Leon Gutner]

Odczytało się przyjemnie Leonowi .

Z uszanowaniem L.G.

[Sokratex]

Ładnie. Trochę mnie zastanawia 3 zwrotka - czemu żadna wrona w nic już nie wierzy?
Tak, jakby wcześniej było inaczej, ale z wiersza to nie wynika.
Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Naprawdę ładne i skojarzyło mi się natychmiast z piosenką Wojtka Młynarskiego "Lubię wrony"
Ostatnio częściej sięgasz po lirykę, co z jednej strony cieszy, z drugiej zastanawia, czemu. Czy to tylko jesień?
(grzane)