Karligłowy

[Napoleon North]

zamarznięty przekręt losu
zasypany płatkami mgieł
obrócony twarzą od słońca
przycupnął nad rozdartym sercem
zasępił się i zatoczył we łzach

słowa wykuwają blizny
rozdarte między rany
pasażer bezdźwięcznego echa
zapił robaka w szklance
roztopiły się sumy wszystkich strachów

a gdy zapadły się chmury
rozcietrzewiony anioł
wyzionął mrozem na róże
zakpił z mody
postrzelił się złem

ból nie zawsze smuci
czasem jest okrawkiem
szczęścia...

[eka]

Zasępiony przekręt losu... to zabieram.
I anioła, który szydząc z mody, postrzelił się złem.
Perełki.
----------
Nad resztą... zamilczę.