Oni to oni

[Julka]

Oni to oni

Oni chcą uczyć mnie na siłę,
a ja już jestem wypalona.
Pragnę zapisać sceny byłe,
dzisiejszą pamięć czas pokonał.

Oni szukają plewy w oku
i szarpią nią we wszystkie strony.
A ja chcę tylko święty spokój
mieć koło siebie ocalony.

Oni zmyślają nowe chwyty
I kombinują według mody.
Ja chcę zapisać czas przeżyty,
burzliwy na tej ziemi pobyt.

Oni ciskają się ze złości
i moją nieudolność ganią.
To tylko bezcelowy pościg
za zmarłą w żywym ciele panią.

Oni mnie przez to niedowidzą.
Każdy z nich kiedyś się wypali.
A kiedy nowi ich wyszydzą -
poznają przykrych słów dadaizm.

Oni nie zechcą mnie docenić
tam, gdzie się schronię przed ich okiem.
Lecz będzie to mój skrawek ziemi
i rozegrany wreszcie poker.

[Nilmo]

pokonł - popraw sobie.Zjadło sie.

Powtórzenia lubię kiedy są uzasadnione. Tutaj to "oni" wygląda jak mania prześladowcza. I to:
"Ja chcę zapisać"
"A ja chcę tylko"
"To tylko"
Źle wygląda wiersz w którym przewijają się wciąż te same słowa.
Szarpanie plewy też uważam niefortunne.
No i przez to, że to tak mi przeszkadzało, zgubiłem sens wiersza.
Thx

[Leon Gutner]

Nie jesteś wypalona Alegorio .
A ten wiersz świadczy o tym najlepiej .

Leo z podziwem .

Ukłon L.G.

[Miladora]

"Oni" to kto, Alegorio?
Bo to bardzo obszerne pojęcie. Wszyscy? Jeżeli "wszyscy", to mi to na teorię spiskową zakrawa - "oni" kontra "ja".
Zgadzam się z Nilmo, że za bardzo podkreślone te powtórzenia, przez co wiersz staje się zbyt emocjonalny.
No i niepotrzebne to krzyczące pogrubienie "wyszydzą". Niezbyt też fortunnie użyte słowo "dadaizm".
Myślę, że przerysowałaś wiersz i dlatego do mnie nie trafia.

Dobrego

[Julka]

Nilmo

Ja również nie lubię wierszy z powtórzeniami.
Nawet sławetnych villanelli.
Tu użyłam ich celowo, bo to wiersz z rodziny tych,
co to dopuszczalne jest prawie wszystko.
Plewa w oku, to metafora, łatwo do odczytania w tym wypadku.

Miladora

znaczenie dadaizmu w wierszu.

Oni mnie przez to niedowidzą.
Każdy z nich kiedyś się wypali.
A kiedy nowi ich wyszydzą -
poznają przykrych słów dadaizm.

czyli poznają przykrość negacji tego,
co dla nich będzie wartościowe,
ważne według ich uczuć.

Wyeksponowane słowa mają swoje przeznaczenie.
Czy tu już nie można napisać wiersza sercem

Emocjonalność w wierszach w niektórych wypadkach jest konieczna,
Jeśli ma spełniać odpowiednia rolę.

Leo

Miły jesteś

Wszystkim Wam dziękuję za komentarze.

[Miladora]

Czy tu już nie można napisać wiersza sercem

Ależ można.
Chociaż uważam, że wiersz jest dobry wtedy, kiedy nie narzuca emocji czytelnikom, tylko je w nich wywołuje.
I na tym polega różnica.

Rozumiem, że od "serca" zamieściłaś tę szyderczą emotkę.

Dobrego wieczoru

[Nilmo]

Oni szukają plewy w oku
i szarpią nią we wszystkie strony.

Plewa w oku tak ale szarpanie plewą to jakby rozszczepianie jądra na atomy. Tak to z zapisu wynika. A wiersz sercem można napisać, jeno nie przesadnie zakrwawionym bo nieczytelnie wychodzi .
A co do powtórzeń, to skoro ten wiersz z rodziny tych...(ciii bo się wyda)...to ja się już do rodziny nie wtrącam, bo jeszcze mnie jaki Corleone uszczeli.

[Nicol]

No to dałaś czadu ! dobre i jeszcze raz dobre

[Julka]

nikol
Dziękuję za prawidłowe podejście do lektury.

Wszystkim od góry już dziękowałam, ale nie zaszkodzi jeszcze raz.

A więc serdecznie dziękuję za komentarze, bez względu na pogląd!

[Ewa Włodek]

ci "Oni", Alegorio - to wedlug mojego odbioru - najbliżsi z otoczenia, którzy nie zawsze są w stanie zrozumieć nasze zmęczenie, chwilowe wycofanie, wyciszenie i temuż podobneż stany. I - tak czytając - bardzo Twój wiersz rozumiem i powiem, że nie są mi obce te wszystkie doznania, o jakich mówi peelka...



Mnóstwo ciepła posyłam...
Ewa