Grajka

[Sokratex]

Przemija noc i życie i ostatnia gwiazda
w porannych chmurach gaśnie... I nagle, pod oknem:
Tumbala, tumbala, tumbałałajka - grajka.

Chłopak z sąsiedztwa śpiewa, czy to bez zapłakał,
że serce ledwo bije, a ciągle samotne,
gdy mija noc i życie i ostatnia gwiazda?

"Co jest większe od domu?" - najprostsze pytania,
kiedy już się nie liczy na żadną odpowiedź:
Tumbala, tumbala, tumbałałajka - grajka.

"Co może rosnąć samo bez deszczu?" - ta rana,
że o to samo pytał kiedyś inny chłopiec,
noc mu minęła, życie i ostatnia gwiazda.

"Co może płonąć, ale nie zgasnąć?" - te lata,
gdy umiesz tęsknić, płakać bez łez. Sama w sobie
Tumbala, tumbala, tumbałałajka - grajka.

Chłopiec pod oknem pyta... inna odpowiada,
Komin, Kot, Śmierć i Tora otwarta wśród wspomnień;
Przemija noc jak życie i ostatnia gwiazda:
Tumbala, tumbala, tumbałałajka - grajka.


---
https://www.youtube.com/watch?v=aYs6Nlg ... e=youtu.be

[Gloinnen]

Piękny wiersz, świetna villanella.
Powracający muzyczny leitmotiv robi wrażenie, niepokoi i drażni, jak pytania, które pozostają bez odpowiedzi.
Umiejętnie dawkowane napięcie emocjonalne tworzy wyjątkowy, nostalgiczny klimat tego utworu.
Villanellowa powtarzalność idealnie wpisuje się w treść, co się rzadko zdarza, gdyż zazwyczaj w przypadku tego gatunku forma bierze górę nad autorem i jego pisaniem, natomiast u Ciebie idealnie współgra z przekazem.



Glo.

[Sokratex]

Piękny wiersz, świetna villanella.
Powracający muzyczny leitmotiv robi wrażenie, niepokoi i drażni, jak pytania, które pozostają bez odpowiedzi.
Umiejętnie dawkowane napięcie emocjonalne tworzy wyjątkowy, nostalgiczny klimat tego utworu.
Villanellowa powtarzalność idealnie wpisuje się w treść, co się rzadko zdarza, gdyż zazwyczaj w przypadku tego gatunku forma bierze górę nad autorem i jego pisaniem, natomiast u Ciebie idealnie współgra z przekazem.



Glo.

Dziękuję, bardzo miło mi słyszeć takie słowa właśnie od Ciebie

Może dodam tylko, że tekst nawiązuje bezpośrednio do starej piosenki zaśpiewanej wspaniale przez te Siostry z linka pod nim. Powtórzenia Villanelli wydały mi się doskonałym środkiem do pokazania czegoś, co było, jest i będzie, dopóki będzie jeszcze choć dwoje ludzi na tym coraz bardziej zagubionym świecie.

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Pamiętam tę piosenkę w polskim wykonaniu Haliny Kunickiej.
Co do wiersza... Villanella. Forma absolutnie odległa od moich upodobań.
Muszę jednak - za Glo - przyznać, że forma nie zawładnęłą tutaj całością. To na plus.

[Sokratex]

Zauważyłem, że większość ocen wierszy tutaj polega na subiektywnym, co się komu podoba
Cóż. Villanella jak Villanella, sztuką jest, żeby nie było widać, że nią jest

Pozdrawiam.

[skaranie boskie]

Zauważyłem, że większość ocen wierszy tutaj polega na subiektywnym, co się komu podoba

Masz rację.
I przyznam, że bardzo się z tego cieszę.
Gdybyśmy mieli oceniać wiersze wyłącznie pod kątem ich poprawności warsztatowej, tudzież jawnego, bądź ukrytego przekazu, moglibyśmy się nazwać portalem krytyków, nie literatów.
Wiem, że większość z nas (ze mną na czele) o tyle literatami zwać się może, o ile do trunków wszelakich miarki popularnie literatką zwanej używa, to jednak ta nazwa ma nas wyróżniać. Tworzymy tu dzieła i dziełka, bywa, że absolutną grafomanię, a ocena zawsze ma byś wypadkową naszego odbioru i kanonu. Cóż bowiem twórcy z tego, że mu napiszę w komentarzu, iż jego utwór dokładnie wpasowuje się w jakieś ramy, jeśli nie dodam, że coś z niego, poza dobrze poukładanymi wersami i obrazem brzydkiej kobiety skrytej za zasłoną muchy plujki wyniosłem? Wiesz, ja już wolę, żeby ktoś mi dokładnie zjechał formę, wytknął tysiąc inwersji i drugie tyle złych rymów w trzech wersach, w zamian dając zachętę do pisania słowami opisującymi wiersz na jego chłopski (może być babski, profesorski, bądź laicki - do wyboru) rozum.
Wybacz przydługą polemikę. Czasami człowiek musi, inaczej się...
upije.

[elka]

Czytać Ciebie, to prawdziwa przyjemność, to uczta dla duszy... Wielkie

Pozdrawiam.elka.

[Sokratex]

Tworzymy tu dzieła i dziełka, bywa, że absolutną grafomanię, a ocena zawsze ma byś wypadkową naszego odbioru i kanonu. Cóż bowiem twórcy z tego, że mu napiszę w komentarzu, iż jego utwór dokładnie wpasowuje się w jakieś ramy, jeśli nie dodam, że coś z niego, poza dobrze poukładanymi wersami i obrazem brzydkiej kobiety skrytej za zasłoną muchy plujki wyniosłem?

Jak wspomniałem, Villanella nawiązuje bezpośrednio do bardzo bardzo starej piosenki napisanej w języku jidysz. Znanej na całym świecie, więc to że akurat do kogoś nie trafia to jego, już wręcz problem.
Jej słowa i piękno zweryfikował czas, a nie ma lepszego i czytelnika i krytyka.

Pozdrawiam.

Dodano -- 23 lis 2016, 10:15 --

Czytać Ciebie, to prawdziwa przyjemność, to uczta dla duszy... Wielkie

Pozdrawiam.elka.

Serdeczne dziękuję!

[skaranie boskie]

Jej słowa i piękno zweryfikował czas, a nie ma lepszego i czytelnika i krytyka.

Widzisz, problem jest w tym, że to co spodobało się czasowi, nie musi podobać się mnie. Gdyby było inaczej, nie mielibyśmy tu o czym dyskutować. Czas zweryfikował poezję jako coś pięknego, a przecież większość mieszkańców planety w ogóle jej nie trawi. Na szczęście tu się z czasem zgadzam.

[Gajka]

I po polsku
https://www.youtube.com/watch?v=8Nhq9sifOQ8

Super, a co mi tam - zatańczę