konfiguracje

[tabakiera]

trójkąty równoramienne
są czasem
bardzo lękliwe
skrywają
kryształki soli
ważonej
w przyciasnych kątach

dzielnie trzyma podstawa
rozdygotane wierzchołki
którymi kolą jak jeże
tych co próbują wymierzyć

w ramiona nieobliczalne

[em_]

Nie mogę pojąć zapisu.
Po co takie rozerwanie w pierwszej strofie? Nic nie wnosi..
Pozdrawiam

[alchemik]

Moim zdaniem wnosi.
Kwestia czytania.
Są czasem czasem.
Geometria trójkąta równoramiennego jest świetną metaforą.
To wydawaloby się bardzo stabilna figura.
Geometria tego wiersza jest celowa i wyważona, jak sól warzona.
Przecież w odniesieniu do oczu, które po pozbawieniu krągłości, przypominają trójkąt, a które odzwierciedlają emocje, choćby i lęk, a i kryształki soli w kącikach po łzach.

dzielnie trzyma podstawa
Tak to wygląda w tej, wydawaloby się, stabilnej figurze.
Wierzchołek może jednak wypisywać znaki zapytania, bądź wykrzykniki przy trzęsieniu ziemi.

A jednak to bardzo emocjonalny wiersz.
Dorotko, znowu szyfrujesz. Tym razem geometrycznie.
Kolisz jak jeże, łagodne jednak stworzenia.
Bo przecież ja jestem łagodnym jeżem.
Wymierzam w twoje nieobliczalne ramiona.
Może uda mi się uprzedzić, próbujących skrzywdzić piękno trójkąta.

Jerzy

[tabakiera]

Em_ - musi być taka wersyfikacja, z mojej strony przemyślana.
Jurku - ciekawa i wnikliwa interpretacja.

Serdeczne dzięki.

[eka]

Dwa trójkąty w 1. cząstce zobaczyłam, obrysowując linią (poza jej pierwszym i ostatnim wersem) wyrazy.
Trochę więc formy figuratywnej, Doroto.
Interpretacja?
Trójkąt kojarzy się jednak najpierw obyczajowo, ale jest również znanym symbolem boskości.
Tu chyba ta figura odzwierciedla wyjątkowe uczucia dwojga mocno emocjonalnych partnerów, oparte na wspólnej podstawie (zapis z 1. cząstki), która broni przed atakiem na ich wznoszące się w górę ramiona.
------------------
I jak?
Pozdrawiam.

[tabakiera]

Ewo, dzięki za czytanie i interpretację.
Myślę, że każda jest na swój sposób trafiona.

Skąd wziął się wiersz?
Mam kontakt z kobietą czeczeńską, która zgadza się na obecność drugiej żony swojego męża. Rozmawiałam z nią i tłumaczyła mi, dlaczego akceptuje taki stan. Wybiera mniejsze zło, woli żonę, niż kochankę, ta wydaje jej się bezpieczniejsza, bo pod kontrolą.

Kochanki też są, ale to tak na marginesie. Mężczyzna może wszystko, oby był.

Wiem, moja inspiracja jest trudna do odgadnięcia.
Oddaję tekst czytelnikowi, jeśli zechce, znajdzie w nim coś dla siebie. Nie ma czegoś takiego, jak nadinterpretacja - mam manierę wrzucania sporo w tekst.

Z tego, że trójkąt jest symbolem boskości zdaję sobie sprawę i można pójść w tę stronę. Wtedy podstawą jest wiara.

Jeszcze raz dzięki.

[eka]

Czyli jednak obyczajówka ten trójkąt, ale czemu dwa?
Trudny temat dla kobiet Zachodu.
Chrześcijaństwo od wieków stojące na straży monogamii, a totalnie odmienny islam.
O! Boskość figury można jednak połączyć z relacjami damsko-męskimi.
Nie zrozumiesz bohaterki swojego wiersza, nasze kulturowe memy nie pozwolą i... bronią.